Meşe Ağacı

Konu: Meşe Ağacı Paz Mart 06, 2011 9:50 pm

Konunun ilk mesajı :

Elimde büyükçe bir defter, ders notlarım, boş bir kaç kağıt ve Bitmeyen Mürekkep adlı kalemimle kendimi bahçeye attım. Hava çok soğuk değildi, fakat insanların dışarıyı tercih edecekleri kadar sıcakta değildi. Bense biraz bu tenhalıktan yararlanarak hem de İtalya' da geçirdiğim kısa tatilde sıcağa fazlasıyla doymuş olduğumdan biraz soğuk havaya çıkarak kendimi dışarı attım. Etrafa şöyle bir göz gezdirdikten sonra ayaklarımı dökülmüş yaprakların arasında sürüye sürüye ağaçlara göz atmaya başladım. Yaprakları çok dökülmemiş fakat oldukça sararmış büyükçe bir meşe ağacı çarptı gözüme, bende yüzümdeki hafif tebessümle ağaca seğirttim. Dibinde dökülen yapraklar birikmişti, çok fazla olmasalar bile, bana bir miktar yumuşaklık sağlayacak kadar yeterli görünüyorlardı. Etrafa dağılmış bir kaç yaprak topağını da ayağımla sürüdüm ve ağacın dibine kendimi attım. Sırtımı ağaca daydım ve bağdaş kurup oturdum. Defterin arasına sıkıştırdığım kağıtları çıkarıp yüzüm buruk bir şekilde göz attım. Bütün yaz adam gibi bir baykuş aramama rağmen bulamamış olmamla birlikte, elimde kalan bir kaç mektup. İki tanesi Tashi denen kıza, biri Stan' e geri kalan 11 tanesi ise Zamiel' eydi. Bir süre elimdemektuplar düşündüm, acaba verse miydim? Baykuş bulamadığımı söyleyip? Hoş, benim sapık falan olduğumu düşünürdü sanırm, 11 mektup mu? Gözlerimi kapatıp mektupları düzene sokmaya başladım, en azından bir iki tanesini verebilirdim. Değil mi?

Konu: Geri: Meşe Ağacı Ptsi Mart 14, 2011 6:30 pm

"İşte ufaklık uyumadığım zamanlarda miskinlik yaparak enerji biriktiriyorum böylece yorgunluk minimuma indirilmiş oluyor."

Çenesini çıkaracak kadar bir esneden sonra sözlerine devam etti.

"Ayrıca az uyuduğumuda düşünürsek, miskin olmam kaçınılmaz biliyorsunuz küçük hanım. Ayrıca herşeyi geçtim bu gün çok ama çok durgunsunuz. Yani neredeyse 1 yılda ilk defa sizi böyle gördüm. Tamam belki ilk değil ama çok nadirdi."

Dolu gözlerini silmesini izleyip yanağına ufak bir öpücük kondurdum ve elini içeri geri sokamadan tutup sıkıca kavradım. . Bir şeyim yok demişti ama sesi aşırı neşesiz çıkmıştı. Bir anda sevimli kedi halinden depresif bir varlığa dönmüştü ki bu beni biraz üzmüştü. Aslında biraz üzülmüş ve çokcada kafaya takmıştım. . Ne olmuştu kıza bilmiyorum ama aşırı derecede merakıma sahip olmuştu. . Fakat biraz zorlamadıkca bir şey anlatacak biride değildi Nora. .

Zaten son sorduğum soruyada kafasını sallayarak cevap vermişti ve hemen ardından gözlerini kapamıştı. Bende kararına saygı gösterip hiç bir şey demeden dudaklarımı başına dayadım ve yavaşca saçlarını okşayarak uyumasına yardımcı oldum. En azından güneş ısı vermeyi kesene kadar biraz uyumasına izin verebilirdim.