Kara Bulut Özlemi

Bahçedeydim...Kış ayı...Havanın soğuk olması hoşuma gidiyordu.Gökyüzüne bakarak bulutlara olan özlemimi gideriyordum.Okulda çok saçma insanlar vardı.Profesörler biraz ilgi çekici olsa da ben pek ısınamadım.Ama ailem için bunu yapmalıydım.Yalnızlığın tadını çıkarıyordum.Cebimden çıkardığım sigarayı yaktım.Dumanı dışarı üflerken çıkan şekillere bakıyordum.Bu çocuksu mutluluğunu özlemiştim.

Bu soğuk havada ne yapabilirim bilmiyorum ama vakit bulup bahçede yürümek hoşuma gidiyordu.Genelde farklı insanları burda buluyordum.Hatta birçok olayda burda yaşandı.Cebimden çıkardığım sigarayı yakıp içmeye başladım.Etrafa bakınmaya başladım yürürken,bir yandan da sigaramı içiyordum.Erken başlamış olabilirim sigaraya ama stresten kurtulmak için birebir... Uzakta bir karaltı görmüştüm.Ah evet...Bu sima tanıdık görünüyordu.Yanına doğru yürümeye başlamıştım.Ona yaklaştıkça garip şeyler hissediyordum.Yaydığı hisler çok cezbedici.Karanlık...vuuu!

Bazı ayak sesleri duydum.Arkamı dönüp baktığımda bunun Stan olduğunu gördüm.Ne kadar garip bir tipi vardı.Uzun garip saçlar,şeytani bir ifade,kırmızı gözler,bükük bir vücut.Tanrı'm,hayatı boyunca acı çekmiş gibi duruyor.Neyse ki aynı şeyleri paylaşıyorduk.Ona doğru dönerek elimi kaldırdım.
"Hey...Yalnız kalmak için mi dışarı çıktın? Sende mi yalnızcılardan mısın?" peh...Sigaramı çekip dumanını ona doğru üfledim.Onunda içtiğini bilmiyordum.

"Evet,ama sigara konusunda daha dikkatli olmalısın." dedim.Tahmin ettiğim gibi Elisa idi bu.Yanına gittim.O karanlık duruşu beni büyülüyordu.Gözlerine baktığımda onda garip bir geçmişe sahip olduğunu sezdim.
"Biraz yürümek ister misin? Hava tam istediğim gibi de.Yalnız başıma da yürürüm gerçi." dedim.

Saçma bir soru sormuştu.
"Hayır.Yalnız kalmak istiyorum.Defolup gidebilirsin" dedim.Ardından koluna girip yürümeye başladım.Bu onun kafasını karıştırır.Bu arada ben ne yapmıştım? Kendimden hiç beklemediğim bir hareketti bu.Ama şu var ki,hoş bir histi bu.Nefretim bu çocuğa karşı neredeyse hiç yoktu.
"Eee...Kendinden bahset biraz Stan.Neler yaparsın? Neler yaptın?" dedim.Sigaramdan biraz daha çekip dumanı üfledim.Yürümeye devam ediyorduk ve ben durumdan memnundum.Beni görseler bile hiç utanmazdım bu durumdan...

Kız biraz derin konulara girmişti ama saklayacak birşeyimde yoktu gerçi.Sonra ona garip bir bakış attım.
"Geçmişim gayet öz.Yetim büyüdüm.Okul hayatımda boyunca dış insanı oynadım.Burdada 2 arkadaşım var.Pekte sevildiğim söylenemez." dedim.Ona sorcak birşeyim yoktu.Sigaraya devam ettim.

"En azından negatif bir ailen yoktu." dedim.Haklıydım kendimce.Annem ve teyzem gerçekten kötü kalpli insanlardı.Acıma duyguları yoktu.İnsanları asla umursamazlardı.Onlardan nefret ediyordum.Hele ki annemden.Babamın katiliydi.Nasıl öldürdü? Ve neden? Bu soruların cevabını asla bilemicekmişi gibi geliyor.

"Ona sıcak davran..."
Bu ses...Kimdi? İç sesim gibi gelmiyordu.Büyü gibiydi sanki.Ama kulaklarımı tıkasam iyi olacak.

"Stan...Burdaki insanlar nasıl? Senin gibi kimler var?" dedim.Aklıma takılan bir soruydu.

"Burada herkes birbirinden farklıdır.Zamiel...Nora...Bunlar tanıdıklarım.Ve gerçekten çok iyi insanlar" dedim.Kendimce haklıydım.Sadece onları tanıyordum...

"Onlara çabuk alışırsın,merak etme" dedim...

"Bundan pek eminim değilim.İnsanlara karşı büyük önyargı taşıyorum.Küçük bir kız olsam da nefretim büyüktür." dedim.Bunu niçin söyledim bilmiyorum.

"Resim çizmeyi sever misin? Ben çok iyi çizerim" dedim.

"Hayır,aslında hiç anlamam resimden.Alanım değil..." dedim.Sanatla pek işim olmamıştı gerçi.Hatta hiç gerek duymadım.Ondan değilde yazı yazmayı seven biriydim.Bu kız gerçekten ilginç ve ilgi çekiciydi.

"Slytherin'li olmalıydın." dedim.Bence bunu hakediyordu.

"Şapkanın gazabı diyebilirim..." dedim.Olay şu ki Slyth'i çok istiyordum.Ravenclaw'lı insanlar çok soğuk...Stan'i kıskanıyordum.

"Okul bomboş...Bi ara beni herkesle tanıştırmanı istersim Stan!" dedim.O itici bakışlarımı ona doğrulttum.