Anahtar...

Konu: Anahtar... Cuma Şub. 18, 2011 9:25 pm

Kurgu: Tia Hestia'nin odasina gelir ve masadaki siyah cerceveli fotograf dikkatini ceker. Bilmedigi birsey vardir, cerceve bir anahtardir. Hestia ve Tia Godric's Hollow'a suruklenmislerdir.

-AH BE HATUN! NIYE BU KADAR MERAKLISIN KI!!
Anahtarla uzun zamandir yolculuk yapmama ragmen hala dogru durust inmeyi beceremiyordum, hatta useniyordum, patates cuvali gibi yere dusmek daha kolay geliyordu. Inleyerek kalktim ve ustumu basimi temizledim.
-Hem sen benim Severus Snape takintili oldugumu bilmiyo muydun? Birlikte yasadigimiz gunlerde yuz kere anlatmistim, ne diye aliyosun ki cerceveyi?!
Mezarliktaydik, tam olarak Snape'in mezarinin onunde, cerceve ayaklarimin dibindeydi, cami catlamisti, ama alisiktim, her seferinde kiriliyordu ve ben her seferinde..
-Repario.
Asami bezgin bezgin tekrar belimdeki kilifa soktum. Cerceveye tekrar carpmamak icin adimlarimi dikkatle atip Tia'ya yaklastim.
-Iyi misin? Bak buraya daha once geldin mi bilmiyorum, Godric's Hollow burasi, su Harry Potter'in ailesinin mezari da az ilerde, duymussundur koyu kesin de daha once gelmemissindir diye anlatiyorum.
Etrafa soyle bir goz gezdirdim. Sanki satodaki odamdan buraya suruklenmemiz her dakika olan birseymis gibi, neden boyle oldugunu es gecip koyu tanitmaya baslamistim.
-Of, kafami karistirdin bak. Dalga gecmek yok, hem dedim ya yuz kere takintili oldugumu anlattim!
Gozlerimi devirdim.
-Her pazar Snape'in mezarini ziyaret ediyorum tamam mi?!

Konu: Geri: Anahtar... Cuma Şub. 18, 2011 9:41 pm

Yerdeyim. Hem de, kötü bir düşüşten sonra. Kalçam inanılmaz acıyor ve nerede olduğuma dair hiç bir fikrim yok. En son hatırladığım şey elimi Hestia' nın kaybolup duran fotoğrafına attığımdı ve puf! Bir anda nevrim dönmüştü. Ne olduğunu anlamadım, paniklememiştim ama şaşırmıştım. Hestia' nın hızlı hızlı konuşmasını ve yakınmasını dinlerken yavaşça ayağa kalktım ve etrafımı inceledim. Godric' s Hollow. Daha önce duymuştum, Snape ve Harry' nin ailesinin burada gömülü olduğu dahil, fakat gelmek pekte içimden gelmemişti doğrusu ve bunu tahmin eden Hestia' da anlatma zahmetine katlanmıştı zaten. Ağrıyan kalçamı tuttum ve elimi yere dayayarak destek alıp ayaklandım. Ayakkabılarımdan biri yakın bir yerime düşmüştü, ayağımla değil neyse ki. Ayağımla ayakkabıy düzelttim ve giydim ardından dönüp Hestia' yı dinlemeye devam ettim. Takıntılı olduğu... Daha önce de bahsederdi Snape' ten, hatırlıyorum, hatta çok sarhoş olduğu bir zaman konu açıldığında ağlamıştı bile, sonra da sızana kadar "onun adına içiyorum" diye bağıra bağıra içmişti. Başımı "sen umutsuz bir vakasın" der gibi iki yana salladım ve iç çekip konuşmaya başladım.

- Gerçekten...

Dedim ve elini omzuna koydum.

- Şirin bir biçimde takıntılısın.

Dedim ve dememle bağırmaya başlamam bir oldu.

- SENİ HER PAZAR ZİYARETE GELİYORUM VE BANA BUNU DAHA ÖNCE SÖYLEMEDİN!

Evet, söyleseydi anlayış gösterebilirdi. Kafasına hafifçe vurdum alışkanlık işte.

- Çatlak kadın. Şimdi söyle, gelmeden bir sorun olmamasına rağmen, gelipte ne yapıyorsun ki? Bu arada dikkatine hayran olmama rağmen dikkatli olmaya devam etmen lazım, birinin kulağına giderse, şimdikinden çok daha kötü dedikodular tepene binebilir sıpa.

Konu: Geri: Anahtar... Cuma Şub. 18, 2011 9:53 pm

Omuz silktim.
-Meh, dedikodular hicbir zaman umrumda degildi, olsaydi Nathaniel'i cocuga baba olarak tanitacagimizi soyler miydim? Eminim kac kisinin aklinda aslinda dogru olan o pis senaryo donuyordur da dile getirmeye kendi kendilerine bile cekiniyorlardir.
Mezara biraz daha yaklasip mezar tasinin ustunde elimi gezdirdim.
-Beni rahatlatiyor buraya gelmek. Eheh etraf muggle dolu ama hicbiri bi sikim anlamiyor.
Gulmeye zorladim kendimi ama olmadi, ic cekip bir iki dakika etrafi izledim.
-Hogwarts'da okudugum gunler geliyor aklima. Tamam kotu gunlerdi o zamanlar buyucu dunyasi icin ama, ben cok eglenceli gunler gecirmistim. Bilemiyorum, belki de satonun olum yiyenler tarafindan basilmasi ya da.. ne bileyim ani saldirilar falan, o zaman dusununce acaip heyecanli ve eglenceli gelirdi. Simdi deliren eski kocami dusunmek bile beni korkudan aglatiyor.

Konu: Geri: Anahtar... Cuma Şub. 18, 2011 10:08 pm

Gülümseyip Hestia' ya doğru ilerledim. Hala içinde o masum kız vardı ya, konuştuklarından kesinlikle bu çıakrtılıyordu. Ben de o masum kızı seviyordum, çılgın kızı da sakinleştirmek eğlenceliydi! Aramızda mezar varken karşısına geçtim ve gülümsemeye devamedip gözlerimi kıstım, kafamı hafifçe yana eğip konuşmaya başladım.

- Rahatlatıyorsa ne ala hanımefendi, doğrusu hayaleti burada olsaydı, -kendisini tanımıyorum ama duyduklarıma göre- onu rahatlattığına mutlu olurdu, mutlu olduğunu göstermeyen bir insan olduğunu duysam bile. O zamanlar da gençtin ve aslında hala gençsin!

Dedim ve kafamı kaldırıp gözlerimi açtım, gülümsemeyi bozmadan tabi. Bir yandan mezarı geçmi ona doğru ilerlemeye başlamıştım.

- Ayrıca onu da düşünmene gerek yok! Ben varken, etrafında meraklı ve muhtemelen senin eski halini hatırlatabilecek -yani, öğrenci halini- onca öğrencin varken, Nathaniel' in ve Ylwa' n varken... Artık Bakanlıkta değilde, okulunda öğrencilere muzurluk yaparken... Düşünmene gerek yok ki!

Dedim ve klasik alın öpme seramonilerimden birini gerçekleştirdim. Ardından iç çektim ve koluna girdim.

- Şu Slytherin' li miniklerden biri şarap getirmişti bana, sana da vermiş miydi?

Dedim ve öylece kaldım. Doğrusu, gitmek isteyip istemediğini bilmiyordum, gitmek istediğini düşünsem onu dosdoğru başka bir yere cisimleyecektim, belki Çatlak Kazana giderdik, bir şeyler içerdik, akşama doğru da döner, Nathaniel' i kıskandırırdık... Bakanlıkta yaptığımız gibi, sadece farklı bir boyutta...

Konu: Geri: Anahtar... Ptsi Şub. 21, 2011 7:11 pm

-Eh, bundan birilerin haberi olursa, ikide bir seklini degistirebilecegin bir burnun kalmaz kucuk hanim.
Isaret parmagimla burnuna hafifce dokunup goz kirptim. Mezarin basinda bir bes dakika daha sessizce durdum. Ylwa'yi odada yalniz birakmistik, sanirim bu haftaki ziyaretimi bu olagandisi durum nedeniyle kisa kessem iyi olacakti. Kadinin elini kavradim ve gulumsedim.
-Hihim, ve sasiracaksin ama, hala duruyor! Bence odada icebiliriz!
Tuttugum elinden kadini sertce cektim ve yerdeki anahtari aldim..

-rp bitmis falan-