Nephele Melanchaetes

Konu: Nephele Melanchaetes Çarş. Şub. 26, 2014 11:16 pm

Tam adı: Nephele Melanchaetes
Yaş: 78
Dogum Tarihi: 30.Kasım
Dogum Yeri: Cenmia Ormanı
Irk: Sentor
Kanı: Safkan?
Ana dili: Kolonisi ile konuştukları, ismi olmayan bir dil.
Asası: -
Patronus: -
Süpürge: -
Hayvanı: -
Özel Yetenek:-

Fiziksel Özellikleri: Vücudunun üst yarısı, koyu kırmızıya çalan saçlı, incecik yeşil gözlü, biraz geniş kemeri olan burunlu bir bayandır. Kalın dudaklarının dışında, insana benzemeyen üst kısmındaki tek parça, boynuzlarıdır. Uzayan, uzadıkça kıvrılan, sivri uçlu boynuzları vardır. Genellikle yüzünde, göz hizasında kalınca turuncuya boyadığı bir kısım vardır, bu hangi kolonide, nasıl bir rütbeyi temsil ettiğini temsil eder ve her zaman onu yüzünde taşımaya dikkat eder. Alt yarısı ise beyaz olup, saçlarının renginde koyu kırmızı olan bir kuyruğa sahiptir. Uzun ve güçlü bacaklarının yanı sıra, kilolu olmayan bir alt bedeni, olabildiğine kalın ve siyah toynakları vardır. Normalde ok ve yayını koyabileceği bir kemer dışında üstlerine bir şey giymez, hatta giymezler, fakat insanların böyle bir şeyi nasıl karşılayacağını bildiğinden daha çok sadece göğüslerini ve farklı bedenlerini birbirine bağlayan kısmı kapatan bir tutam siyah "giysi" dolar. Ona cübbe dikebileceklerini teklif etmişlerse de, reddetmiştir.
Geçmiş: Cenmia köyünde, koloninin yeni Ludarası (Koloni başkanının kızı, Luda da erkek çocuklara denir) olarak gözlerini açmıştır Dünyaya. Küçüklüğünden beri sürekli çeşitli şeylerin eğitimini almış, üstüne "yapma" dedikleri şeylere inatla çalışarak, biraz büyüklerine karşı gelerek ama asla gururunu ezdirmeyerek yoluna devam etmiştir. Okçuluğu zorla ileri seviye bile biliyor olsa bile, dönem dönem kaçıp aile yadigarı bir baltayı, tabii ki ormana zarar vermek için değil, gizli saklı ve tehlikeli yerlerde sallamayı sever. Onlarda 50 sayılan yetişkin yaşına geldiğinde ise babası gibi farklı politikaları atılır ve zaman zaman gördüğü insanlar hakkında daha çok bilgi alır. Onları nasıl yaratık sınıfına koyduklarını, neredeyse yüzyıldır olan bu duruma sentorların ne kadar sinirlendiğini gibi.
Sonra farklı bir şey olur. Kolonilerine insanlar yaklaşmaya başlar. Onlara birer yaratıktan çok insan gibi davranırlar, bunu defalarca da ima ederler. Daha ilk günden problemi anlar babası. Hala sesi aklındadır.
"Siz ırkımıza, ismimize leke sürdünüz. Siz, sadece uzaktan tanıyıp, yakından tanıdığınızı düşündüğünüz bir ırkla, beyni sadece açgözlülük, gözlerini kan bürümüş ırkları bir tutma cüretini gösterdiniz. Bizi kategorilere soktunuz, kendi ırkınızı çok büyük zannedip. Ama sorun şurada, kendi ırkını katleden, kendi canına kıyan bir ırk, benim gözümde büyük değildir."
Yumruklarını sıkan babasının oradan ayrılması ile, annesinin devreye girmesi bir olmuş ve biraz daha sakin ve az kindar bir bakış açısıyla neler döndüğünü tam olarak öğrenmiştir. Artık yaratık kategorisinde değillerdi. Sadece Sentorlardı. Anlaşılan, yeni Sihir Bakanı dedikleri adam, biraz daha bilge biri gibi davranmıştı. Tabi bu, sentorların yatışmasına yetmemişti. İşte o gün Nephelenin aklına bir fikir gelmişti.
İnsanlar, iletişim kurup onlarla iş birliği yapmaya açık hale gelmiş olmalıydılar artık. Cenmia' nın biraz ötesindeki ormanı herkes bilirdi, bazı akrabaları bile orada yaşardı, Yasak Orman. Yasak Ormanın bir ucunda ise Büyücülük okulu vardı. Nephela oraya gidecekti. Büyük kavgalarla, sürekli aldığı koloniden atılma ya da öldürülme tehditleriyle. Yine de yapmıştı, annesinin tatlı diliyle ve başka bir kaç kişinin yardımıyla. Amacı, insanlar ve sentorlar arasında tekrar bir tür köprü oluşturmaktı, sonuçta İkinci Büyük Büyücü Savaşında böyle bir köprü oluşmuş, fakat yıkılmış ve unutulmuştu. Nephele, oraya gitmeye karar verdi ama bir şartla. Asla kehanetlerinden bahsetmeyecek ve kimseye yöntemlerini öğretmeyecekti. Bu, insanlara verdikleri bir tür cezaydı, çünkü herkes bilirdi, bir kaç özel insan dışında, Sentor ırkının kehanet konusunda ne kadar mükemmel olduğunu...
Kişilik: Sert, ketum, disiplinli. Gözyaşları pek umrunda olmayan bir dişidir. Hogwartsta geçirdiği dört seneye rağmen hiç kimse onun için pek iyi sözler söylemez. Ha, bu kötü biri olduğu anlamına gelmez. Yaptığı her şey mantık ve kendi gurur çerçevesi altındadır. Kendi ırkına dair kötü bir şey söyleyenleri acımasızca cezalandırır fakat bu tamamen saygısızlık olduğu için. Bitkibilim konusunda ekstra ve en iyi bilgilere sahip olduğundan, her zaman öğrencilerden de en iyisini bekler, fakat ilk iki sene istediği performansı almayınca, bu konudan çok olmasa da bir miktar geri adım atmıştır. Kehanet konusunda, ne yorumlamak ve görmek hakkında ağzını asla açmaz. İnsanlarla iletişim kurmaya açıktır, hatta bir kaç tane arkadaşı bile vardır, fakat hala tolere edemediği bazı şeyler olduğu da bir gerçektir.
Hobileri: Tek başına geçirdiği gizli kaçamak saatler yaratmak
Ormanda gezmek
Yıkanmak
Testralleri izlemek
Fobileri: Uçmak
Ya da koşmak dışındaki herhangi bir transport.
Sevdikleri: Bitkibilim
Eksesif kehanet, fakat sadece kendine
Kiraz ağacı çiçeği, çok lezzetliler
Sevmedikleri: Sırtına binmeye çalışanlar
Giyinmek. İlk 74 yılını çıplak geçirdiği düşünülürse, bu kolay değil.
Saygısızlar

Iliskiler: