Andrea O'Conner

Kehanet sınıfına yakın küçük ve sıkış tıkış bir odadır.raflrda küreler ve çeşitli kehanet malzemeleri düzenli şekilde dizilmiştir.duvarlarda tablolar vardır ve bir tanesinin üzeri örtülüdür.ayrıca odada 100 kadar mum vardır.

4.GÜN

Odamda huzursuzca oturuyordum.Cinayet olayının üzerimize bıraktığı bulutlar benim üzerimde daha da kararmıştı.sçlandığımı hissediyordum ama yapacak birşey yoktu.Kapım çalındı.hızla ayağa kalktım ve portrenin perdesini kontrol ettim.kapalıydı

"girin!" diye seslendim.

Hogwarts dedikodularla çalkalanırken sakin olup işlere konsantre olmak çok zordu. Biraz teselli bulmak için kehanet dersinin profesörü Andrea O'Conner'ın odasına gitti. Biraz tedirgindi ne de olsa bu kadın hep tüylerini ürpertiyordu. Birinin beyninin içinde gezinmesi hiç hoşuna gitmiyordu.

Kapıyı çalmak için elini kaldırdı birkaç saniye tereddütle bekledikten sonra cesaretini toplayıp kapıyı çalmayı başardı. Profesör içerideydi ve girmesi için izin verdi.

Odaya ilk adımını attığında içeri şöyle bir göz attı. Kendinden emin olmayan adımlarla içeri girdi ve profesörün masasının önünde durdu.

"Efendim son zamanlarda olan olaylar gerçekten beni çok rahatsız ediyor ve itiraf etmeliyim ki korkuyorum. Buraya neden geldim diye soracak olursanız kendimi rahatlatmam ve beynimi boşaltıp başka şeylere yoğunlaşmam gerektiğini düşünüyorum lütfen bana yardımcı olun. Her ne kadar kehanetten hoşlanmasam da sanırım şu an bir tanesine ihtiyacım var"

İçeri giren öğrenciye gülümsedim ve anlattıklarını dinledim

"Efendim son zamanlarda olan olaylar gerçekten beni
çok rahatsız ediyor ve itiraf etmeliyim ki korkuyorum. Buraya neden
geldim diye soracak olursanız kendimi rahatlatmam ve beynimi boşaltıp
başka şeylere yoğunlaşmam gerektiğini düşünüyorum lütfen bana yardımcı
olun. Her ne kadar kehanetten hoşlanmasam da sanırım şu an bir tanesine
ihtiyacım var"

"Öncelikle buyur otur" dedim masamın yanındaki koltuğu göstererek.."Kehaneti sevmediğini bir kahine söyleyecek kadar cüretkarsın demek..bunu takdir ettim." iç çektim" bu günlerde hepimizin biraz beyin boşaltmaya ihtiyacı var..son olaylar o kadar can sıkıcı ki..ama geleceği birax olsun görebilmek..ve daha önemlisi güzel günleirn geleceğine inanabilmek.."

"şimdi beynini boşalt..sakinleş..kafandaki- iyi ve kötü - tüm düşünceleri boşalt..boşalt ki gelecek beynine akabilsin..Dur..göstereyim" dedim gözlerimi kapayarak..

ancak o an bir kehanet gösterisi için çok ters bir zamandı..bunu görememiştim..bir an kontrolümü yitirdim.ağzımdan çıkan kelimeleri duyuyor ama kontrol edemiyordum..

Gözlerim açılmıştı ve odak noktasını yitirmişlerdi.

"Gidenin yerine yenisi gelecek"

dedim bana bile korkutucu gelen bir sesle

"Kaybolan her can yerine bir başkasını bırakıyor.Ukraynalının karnına bir döl daha düşecek.Yitip gitmiş olanın yerine zayıf bir tane."

Kafamdaki bulutlar koyulaşıyordu görüntüler net değildi artık.yavaş yavaş kontorl yeniden bana geçiyordu ama bir öğrencinin duymaması gereken herşey çoktan dudaklarımın arasından fırlayıp gitmişti bile.

"İkisinin bir çocuğu olacak"

diye fısıldadım sesim solarken

"Lanetli bir döl"

vücudum boşalmıştı zar zor masaya tutundum nefes nefeseydim.büyü gücüm de zayıflamıştı bir an için.asamı kıpırdanan perdeye doğrultup kıpırtısını yok ettim.perdenin açılması engellenmişti ama kehanet yapılmıştı bile.Tepkisini görmek için Suerte'ye döndüm.

Suerte'nin kafası artık daha da karışmıştı. Ukraynalı olarak bildiği iki kişi vardı onlar da ikiz profesörlerdi. Bir profesörün çocuğunun olacağı haberinin kendisini nası rahatlatacağını merak ediyordu, hemde lanetli bir çocuk... Buraya kafasını rahatlatmak için gelmişti ama karşılaştığı şey içinde "lanet" i barındırıyordu. Bunlara hiç şahit olamamış olmayı diledi. Şaşkın şaşkın O'Conner'a bakakaldı ve olanlara bir anlam vermeye çalıştı.

Kafası karışmış gözüken Suerte'ye baktım..elbette ki dediklerimin hepsini duymuştu, yapacak birşey yoktu

"Sanıyorum kafanı boşaltmaa pek yardımcı olamadım..ne yazık ki -doğru veya yanlış- görüler beni yalnız bırakmıyorlar..şimdi dediğim gibi kafanı boşalt ve geleceğin içeri akmasına izin ver"

koltuğuma oturdum ve düşüncelere daldım.Yasak döl'ün geişine karşı birşey yapamazdım muhtemelen, yapmamaloıydım da.

Lanet! kafasında hiç durmadan yankılanan kelime... Korkudan girdiği transtan profesörün "kafanı boşalt ve geleceğin içeri akmasına izin ver" sözleriyle çıktı. Ama bir daha gelecekle ilgili şeyler duymaya hevesli miydi ki... Buraya gelmenin ne kadar yanlış bir fikir olduğunu tekrarlayıp durdu kafasında ve geri geri kapıya yaklaşırken

"Teşekkür ederim efendim ama sanırım bu kadar kehanet bana yeter. Gitsem iyi olur sanırım, belki de en baştan müzik veya quidditch i tercih etmeliydim kafa boşaltmak için. İ-iyi günler"

dedi ve odadan çıkıp flütünü almaya gitti.

Arada bir Profesör'ü ziyaret etmeyi severdi Zamiel. . İlginç bir bayandı profesör ve her zaman için ilgisini çekecek şeylerden bahsederdi kendisine, o yüzden fırsat buldukca gidip kehanetlerini dinler, kendi yaptığı gözlemlerden kadına bahseder ve arada birde rekabet olsun diye karşı tahminlerde bulunurdu. .

Belki o kadar usta bir görücü değildi, hatta 3. sınıf olduğunu varsayarsak görü yeteneği olup olmadığı bile kesin belli değildi ama genede mantık çerçevesi ve gözlemleri sayesinde yürüttüğü tahminler profesörünki kadar mistik olmasada önündeki 1-2 adımı aydınlatacak kadar işine yarıyordu.

Kapıda bu kadar beklemenin profesörün onu hissetmesine yetecek kadar uzun olduğuna karar verdikten sonra ağır kapıyı iterek kafasını içeri uzattı.

"Selamlar madam umarım yanlış bir zamanda gelmemişimdir ?"

Hayır yanlış bir zaman değil Bay Nagao dedim gülümseyerek ve görücü çocuğu içeri buyur ettim.arada bir odama uğrar ve görü hakkında bilgi edinirdi.Acaba son olaylardan sonra ona yine yardımcı olabilecekmiydim.

asamı çevirdim ve iki kupa çay belirdi birini ona doğru ittirirken diğerini elime aldım ve yudumladım.nedne geldiğini sormamıştım bile.

Çaya uzanıp minnettar bir bakış atan Zamiel sakin bir tavırla aromayı kokladı. . Hoş bir kokusu vardı fakat tam olarak hangi yaprak olduğunu çıkaramamıştı. Tadına baktı ve minnettar bir bakış atarak gülümsedi. .

"Bildiğiniz üzere madam Hogwarts ilginç bir yer olmaya başladı ve bu merak uyandırıcı olaylar silsilesinde sizin ve görülerinizin rolü göz ardı edileyemecek kadar büyük nitekim hayat uzun ve görülmesi gereken sürüyle şey var, bu kadar ilginç olay eminim daha nicelerini doğurmak üzeredir. . Ve sanıyorum doğacak olan şeyler arasında birde ufaklık var. . Ki merakımı çeken asıl nokta doğacak olan çocuğun kimden olduğudur. Kafamda bir kaç fikir var şahsen koridorlarda yayılan dedikodu fırtınaları pek aklıma yatmadı denebilir. ."

Profesöre birşeyler danışmak için odasının yolunu tutmuştum.Aklımda bir konuşma düşünüyordum.Yığınla kelimeler gözümün önünden geçiyordu.Hepsi de bendeki görü yeteneği ile ilgiliydi.Nasıl kontrol edebilirdim.Ne yapabilirdim?Ah çok karmaşıktı bu sorular.Bunlarla boğuşurken profesörün odasının önüne gelmiştim.İçerden sesler geliyordu.Sanırım doluydu içerisi.Gerçi hep bu günü beklemiştim.Geri dönmeyi istemedim.En iyisi oturup beklemekti.Lakin sesleri de geliyordu.Onları dinlemek istemezdim ama malesef ki bekliycektim.Bu yüzdende istemeden kulak misafiri olucaktım.Kendimle çelişiyorum.Umarım içerdekinin işi çabuk biter...Duvara yaslanıp bekleyişe koyuldum.