16. Yasak Orman Seferi - Kayıp Gençler

Konu: 16. Yasak Orman Seferi - Kayıp Gençler Cuma Şub. 04, 2011 10:07 pm

Rp Out: Monique ile Bauodin, hademe Dean' in gizlice ayarladığı seferle birlikte yola koyulurlar. Fakat meraklı ikili, bir sesi takip etmeye kalkarla ve gruptan ayrılarak ormanda kaybolurlar.

- Ahahaha! O bastığı şey kanmıymış? Vay be...

Doğrusu etkilenmiştim. Buralarda gerçekten çok ilginç ve bilmediği şeyler vardı, keşfetmek içinde can atıyordu! Manyak gibi! Arkasından perileri yemek... İşte bu komikti. Gözümden yaş gelmişti gülmekten.

- Ahaha, şey, yine de o kadar cani olduğumuzu sanmıyorum. Ah, sesler bu taraftan mı geliyor?

Diye bir anda başka bir yöne döndüm ve bu sefer Baudoin' i ben çekiştirmeye başladım. Çok yürümemize gerek kalmadan ayağımızın altındaki otlar sıklaşmış ve otlardan daha çok ağaçların arası daralmaya başlamıştı. Bir süre sonra yürümem iyice yavaşladı ve yavaşladı, bir süre sonra neredeyse durmuştum. Bir an için korktuğumu düşündüm, etrafta ikimiz dışında kimse yok gibiydi. Ağır ağır nefes almaya başladım ve Baudoin' e sokulmaya çalıştım. Fakat o bana çoktan sokulmuştu bile. Hoş, pek sokulmuş gibi görünmese de.. Ne de olsa benden uzundu. Elini bırakmadan kolumu koluna sardım ve boynumu omzuna doğru kaydırdım. Korkmayacağımı düşünüyordum ama...

- Baudoin!

Dedim berrak bir ses tonuyla. Kafamı hafifçe kaldırıp çocuğa baktım, ayışığı bu sefer yüzüne vurmamasına rağmen beyaz teni hala seçiliyordu. Bir süre çocuğa baktıktan sonra gözlerimi kapadım. Etraftan hışırtılar gelmeye başlamıştı.

- Sanırım ben...

Korkuyorum. Yine de söyleyemiyordum!

-Sshh.
Fazla zaman kaybetmeden, fikrimi degistirmeye firsat birakmadan
Monique'in dudaklarina yapistim. Bunu yapmamla duydugum seslerin kendimce, tamamen sonlanmasi bir oldu. Aslinda daha cok dudaklarimi dudaklarina degdirdim ve bir sure
kipirdamadan oyle durdum denilebilir, cunku garip bir durumdu, ve
hicbirsey bilmiyordum, sanirim gozlerimi kapasam iyi olacakti.
Kafami hafifce geri cekip yuzune baktim, gozlerini kapatmis oylece duran kizdan iyice cesaret aldim, ve gozlerimi kapatip tekrar opmeye basladim, sanirim bu sefer daha iyiydim. Bilmiyordum, hey! Ben ilk defa opusuyorum tamam mi?! Ellerimle Monique'in belinden kavradim, aslinda su an bir kac atadam gelip bizi tepelese umrumda olmazdi, belki patlicanlar umrumda olabilirdi, ama simdilik onlari dusunmesem iyi olacakti. Istemeden de olsa kafami tekrar geri cektim, gozlerimi acmadan fisiltiya yakin bir sesle "Seni seviyorum" diyebildim. Ve alnimi alnina yasladim. Gozlerini acmisti, ve su an izledigim sey, asamdan gelen zayif isigin parlattigi o guzel gozleriydi...

Susturdu beni. Ben bir şey diyemeden. Aferim yahu, rahatlattın beni! Tam ağzımı aralayıp bir şey söyleyecektimki dudaklarımda yumuşak bir dokunuş hissettim. Bir anda öylece kalmıştım ve kısık gözlerimfaltaşı gibi açılmıştı. Fakat bir kaç saniye içinde açılmasa da olur gibi bir düşünce geçti aklımdan ve gözlerimi kapattım tekrar. Çok uzun sürmeden geri çekildi, yine de gözlerimi açmamıştım. Yine çok uzun bir ara vermeden tekrar dudaklarıma eğildi ve belimde ellerini hissettim. Nedense öpücüklerinden sonra bir anda hassaslaştığımı hissettim, o zaman kadar takmadığım ve alışık olduğum soğuk, Baudoin' in beni kavradığı yerler dışında açık kalan yerlerden iğne gibi batar olmuştu. Karanlığa alışmış olan gözlerime nedense Baudoin' dışındaki her şey normalden daha karanlık gelmişti. Geri çekildi ve beni sevdiğini söyledi... Kanatlanabilirdim sanırım, ama henüz kanatların çıkması için fazla küçük olmalıydım. Alnini alnıma yasladığında gözlerimi gözlerine diktim, ara ara o güzel saçlarına bakıyordum ve bu işteki absürd şeyleri değerlendirdim. Birincisi her zaman Baudoin' den uzun olduğumu düşünürdüm, niye şimdi benden çok daha uzun görünüyordu? Ah, Baudoin' im... Mesela şu an boynuna doladığım boynuna olaşabilmem için biraz parmak ucunda gibiydim. İkincisi, kaybolmamıza rağmen niye korkmuyordum? Hoş, pek korkak bir kız olmamışımdır ama... Üçüncüsü, niye şu an her zamankinden daha tatlı ve yakışıklı görünüyor? Özellikle saçları... Son olarakta, neden bacağıma bir şey dolanıyor? Aslında şu an çok..
Bir saniye.
Bacağıma bir şey dolanıyor.
Bağıramadım ama kalın olan alt dudağımı feci bir şekilde ısırıp gözlerimin faltaşı gibi açılmasına sebep oldu. Dudaklarımı araladım.

- Baudoin...

Konu: Geri: 16. Yasak Orman Seferi - Kayıp Gençler Paz Şub. 06, 2011 9:40 pm

Kizi tekrar susturmak istedim ama Monique israrla ve endiseyle asagi bakiyordu. Eyvah! Yoksa isemis miydim? Belki de o isemistir! O daha kotu ya! Cesaretimi toplayip asagi baktim. Asami yere yakin tutuyordum zaten, isik hafif de olsa bacaklarini aydinlatiyordu.
Monique'in buz kestigini hissedebiliyordum, bildigin heykel olmustu kiz, nefes bile almiyordu heralde, dur bir saniye?
-MONIQUE!
Kizi sarstim, endiseli gozleri bu sefer bana cevrilmisti, eh en azindan nefes aliyordu.
-Sakin ol, deminki gibi buz kes tamam mi? Yilandan kurtaricam seni, guven bana!
Kizin bacaklarina dogru egildim, az once olanlar da goz onunde bulundurulursa baya hizli gidiyorduk diyebilirdim. Etegin altindan bakmamaya kendimi zorlayarak dikkatimi yilan uzerinde yogunlastirdim. Tam kafasini yakalamak icin hamle yapmistim ki kizin bacagini kavradim. Yilan tedirgin olmustu, bacagina dokunmamla Monique de. Diger elimle aceleyle yilani yakaladim ama Monique beklemedigim bir hareket yapti, bacagini savurdu. Yilan da hem elimden hem bacagindan savruldu. "YA SURATIMA GELSEYDI APTAL KIZ" diye bagirmak isterdim ama, ani hareketi yuzunden Monique uzerime dusmus vaziyetteydi. Karanlik oldugu ve domatesleri kiskandiracak derecedeki suratimi gormedigi icin icimden sessizce sukranlarimi sunuyordum.

Konu: Geri: 16. Yasak Orman Seferi - Kayıp Gençler Paz Şub. 06, 2011 10:00 pm

- Baudoin..

Diyebildim yine sadece. Gözlerimi kapatmış ve düştüğüm yerde donakalmıştım. Çocuğun üstüne düştüğüme gerçekten inanamıyordum. Bir süre ne yapacağımı şaşırdığımdan sadece öyle kaldım, sonra hayatımda topladığım en büyük cesaretle kıpırdamadan sadece çocuğu öptüm ve bir kaçsaniye süren öpücüğün ardından hızla kalktım. Daha doğrusu, doğruldum. Bunun üstüne yükümü kalçalarıma verince tabi, Baudoin acı bir çığlık attı. Bunun üstüne de ben, panikleyip vücudumu sağa doğru savurdum ve boşluğa direk oturdum. Çocuk bir süre yerde kıvrandıktan sonra gözlerim kapalı bir şekilde olduğum yerde söylenmeye başladım.

- Je suis désolé, Baudoin! Affet beni!

Dedim ve gözlerimi faltaşı gibi açıp çocuğun gözlerine diktim. Gerçekten, bir şey oldu diye korkmuştum. Hoş, şu an gayet iyi görünüyordu.

- Kızarmış patlıcan aşkına Baudoin, beni gerçekten korkuttun.

Konu: Geri: 16. Yasak Orman Seferi - Kayıp Gençler Ptsi Şub. 07, 2011 7:15 pm

-S..sorun degil balli cor- KIZARMIS PATLICAN?!
Gercekten bi anda tepem atmisti, burnumdan soldugumu gorsun diye asami kendi suratima dogrulttum
-TANRI ASKINA BOYLE BIR ZAMANDA BILE KIZARMIS PATLICANLARI MI DUSUNUYORSUN?!
Aniden ayaga kalktim, tokezledim ama durumu bozmamak icin umursamadim. Yumruklarimi sikarak ve hirlayarak kizin yanindan cekip gittim.
-Kizarmis patlicanmis...

Konu: Geri: 16. Yasak Orman Seferi - Kayıp Gençler Ptsi Şub. 07, 2011 7:51 pm

Yere oturmuş bir şekilde, giden Baudoin2 in arkasından öyle bakakalmıştım. Bir anda kıpkırmızı kesildim ve sinirden bağırmaya başladım.

- BUNA TEPKİ VERMEN, SENINDE O ANDA KOZLENMİŞ PATLICAN DÜŞÜNDÜĞÜN ANLAMINA GELİR.

Dedim ve ayaklanıp kirlenmiş popomu temizledim. Neredeyse ağlayacaktım, salak, beni yasak ormanın ortasında bırakıp gitmişti!

- SAKIN DÖNEYİM DEME, YOLUMU KENDİM BULABİLİRİM!

Diye bağırdım ve elimi cebime doğru atıp asamı çıkardım.

- Lumos.

Sinirimden, büyük bir istekle söylemiştim ve asamın ucunda yanan süper güçlü bir ışık oluşmuştu. Ayaklarımı sinirden yere vura vura bir yandan kendime söylene söylene yola koyulrum.

- Kızarmış patlıcanlarımı süşünüyormuşum, peeh. Ayrıca ben onu alışkanlıktan söyledim...

-RP SONU-

» 16. YASAK ORMAN SEFERI- GECE ÇOK KARANLIK-
» DEAN'IN 16. YASAK ORMAN SEFERI.YOLCU KALMASIN...(baykuşhane)
» Dean'ın geleneksek yasak orman SEFERİ (sadece öğrenciler ve hogwarts çalışanları)
» Yasak Orman Dönüşü
» 4 ocak - yasak orman gezisi