Hestia Petrasova

Konunun ilk mesajı :

Bordo duvarlari var, kucuk bir kutuphaneye, calisma masasina, malzeme dolabina ve cok rahat bir yataga sahip olan odada isiklandirma los bir sekilde.



Zindanlarda kucuk bir depoda her turlu iksir malzemesi ve cesitli iksir stogu bulunmasina karsin Hestianin bir adet ana iksir sinifinda bir adet de kendi odasina olmak uzere iki ayri stogu daha vardir, siniftaki dolabi, icine ceset tikilmasi sebebiyle toptan atip yenilemistir.

Masanin uzerinde bir cok resim var, goze carpanlardan biri ise siyah kalin cerceveli, hareketsiz bir fotograf. Fotografta zorlandigi her halinden belli olan Severus Snape ve onu cekistiren Hestia var.
Hestia resmi hareketlendirmek icin iksiri ozellikle cok sevdigi ogretmeni Severus Snape in yapmasini istemistir fakat Snape bu iksiri asla yapmamistir, resim bu yuzden hareketsizdir.
Fakat bu resim hakkinda bir baska gercek daha vardir, cercevesi bir anahtardir ve Godric's Hollow mezarligina, tam olarak Severus Snape in mezarina gitmektedir.

Sesini duymamla irkilip, ayagimla sinir ettigim kedinin suratina tekme atmam bir oldu, zavalli hayvan bagirip kacti yavrularinin yanina benden.
-G-gir.
Hala yuzune bakmiyordum. Baska seylerle ilgilenir gibi yapiyordum ama anlasiliyordu utandigim, biliyordum. Elimden birsey gelmiyordu.
-Umm, yemekler sogumus olabilir biraz.
Parmagimi yemeklerden birine daldirdim, sonra cok kaba gorundugumu farkedince hemen geri cektim
-Hihim evet, sogumuslar, sogumuslar evet.
Salak gibi gorundugumden emindim.
-O-otursana...

Yaptigi buyuden sonra suratina tip tip bakmaya basladim.
-Ne yani ben simdi bosu bosuna mi yemegi parmakladim, peh!
Yemekten bir lokma alip cignerken konusmaya devam ettim, yavas yavas aciliyordum
-Eee, soyle bakalim, kecilerin sayisi tam mi? Ikizinin sana asik olmasi nasi bi duygu? Bu arada senin su tavsan benim odada kalmis, arada ustune basilma tehlikesi gecirdi garibim.

Lokmami yuttum ve nefes alip konusmaya devam ettim
-Bu arada, Charlotte diye bi gryffindorlu 2. sinif var, esek sipasini kazana tukururken yakaladim derste.

Hala tip tip bakiyordum, acilmam zor olmamisti. Gulumseyip tekrar bir lokma aldim.

kapıyı tıklattım.Genelde insanların namüsait olduğu anları bilir ve ona göre hareket eder, boş yere kibarlıklar peşinde koşmazdım ama birkaç gündür, öğrencinin yanındaki son görümden beri- gelecek bana kapılarını kapatmış gibiydi.Benim gibi genelde karşılaşacağı şeylerden haberdar olan ve pek sürprizlerle dolu olmayan bir hayat yaşayan bir insan için açacağı kapının ardında ne olduğunu bilmemek o denli can sıkıcıydı ki.

Odanın kapısını yavaşça araladım bir göz attıktan sonra içeri girdim.Hestia ikizi ile yemek yiyordu.Ne ara düzelmişlerdi..Önceki görülerimden ve Hestia ile araştırmalarımdan biliyordum ki ikizi seneler önce onu bırakıp gitmişti.Ve bir anda yeniden karşısında belirmişti şimdi.Sınıfına geç kalan öğrenciye bile ağzına gelen bütün küfürleri sayan asabi Hestia'nın seneler sonra gelen ikizini sakince kabul etmesinin pek yolu yok gibiydi.Sahi bahsi geçen ikizin gelişini de görememiştim..

Kapıyı ardımdan kapattım ve masaya, yanlarına doğru ilerledim:Ben giderken Hestianın kedisi bir an için ayaklarıma dolanmış, ilgi göremeyince de fırlayıp gitmişti, onun -veya yerde olabilecek yavruların- üzerine basmamak için dikkatle yürüdüm.masaya varınca da ardımda tuttuğum bir şişe gürcü içkisini masaya koydum

"Umarım rahatsız etmiyorum"

dikkatle ikisinin de gözlerine baktım sırayla.

"Konuşmak istediğim bir konu vardı da..bir kehanet hakkında.."

Garipçe Nathaniel'e baktım, Hestia onun varlığını kolayca kabullendiyse bana ne demek düşebilirdi ki? İkizinin varlığından rahatsız olmazdı heralde..

"Sanırım özel değil.." dedim tatlı sert bir edayla.ve Hestia'ya döndüm

"Açık konuşacağım.Hamile olma ihtimalin nedir?"

Bana yoneltilen soru az daha lokmamin bogazima kacmasina neden oluyordu, lokmadan kurtulmaya calisirken garip sesler cikariyordum. Lokmayi yutup kurtuldum ve Nate'e bakarak kem kum etmeye basladim.
-Eee... ehm.. guzel bir soru.. dusuk de olsa oyle bir ihtimalim var sanirim..
Sicak basmisti, ellerimle yuzume yelpaze yapip serinlemeye calisiyordum.

-Eheh, Andrea, acaba bu konuyu sonra konussak?
dedim ve kadini kibarca odamdan kovdum, kufru basmamamdan birseylerin ters gittigini acaba hissetmis miydi diye dusunuyordum, sonra kendi kendime salak dedim, kadin bir gorucuydu zaten, o kapidan cikarken bu sacma dusuncelere dalmistim. Kapi kapandiginda kafami isik hiziyla Nate'e cevirip "artik sen bir olusun Nathaniel Petrasova" bakisi attim.
-Asik olabilirim ama veletini tasiyacak kadar mi bilmiyorum.

Yerimden sandalyeyi devirerek hizlica kalktim, bu sefer uste yurume sirasi bendeydi. "O kafandan ne dusunceler geciyor?" Bir yandan isaret parmagimla alnini durtuyordum.
-Mal mal suratima bakma! Ne zaman onemli bisi soylesem veya olsa gecistirip dusuncelere daliyorsun!
Alni durtme olayini biraz abartmis artik kafasi duvara carpacak sekilde vurmaya baslamistim parmagimla.
-Eger su menapoza girmis kuflu cadolozun gordugu sey dogruysa o cocugu hic olmamis bil Nate!
Iste vurma isini simdi cidden abartiyordum, oyle ki Nate'in "oeeeh yeter be! bu yastan sonra ensestinle mi ugrascam senin be!" diye delirip merlinin donu dusene kadar crucio atabilirdi, ama ne guzel cocuk mocuk da kalmazdi en azindan. Bu dusuncelerimin yarisina gelmistim ki birden garip hissetmeye basladim. Tam yanimizda dikilen Silly'nin ustune fiskiye gibi kusacaktim, allahtan kedi adamotu gibi sesler cikarip ucuz kurtuldu da bi de onu temizlemekle ugrasmak zorunda kalmadim, cunku degil buyu yapacak asayi kaldiracak kadar bile guc hissetmiyordum kendimde, sandalyeme otururken "ananizkim Nate" diye bisi cikti agzimdan, ve sonra ekledim, "bi o eksikti zaten".

Sandalye rahatsiz ediciydi ve bu adam hala kayda deger birseyler soylemeyi beceremiyordu, izin vermezmismis, peh! Gerekirse 5-6 iksiri karistirip icer hatta kazanin icinde yikanir yine de yokederdim o cocugu. Gene kafamda filler bogurusmeye baslamisti, bi dusunceden alakasiz bi dusunceye atliyodum gene, kazanda yikanmak neydi ya? Bi cadiydim ben, cidden su igrenc sumuklu boceklerle surahi otlariyla falan kafayi bozmustum sanirim, hani asam falan vardi.
Hem niye bu cocuk konusunda boyle dedigim dediktim ki? Kesin birsey de yoktu, hem oglumu kaybettikten sonra dogru insani bulup tekrar cocuk sahibi olmak en cok istedigim seydi, ikizim dogru insan miydi? Eh, kadinlardan korkuyordu, benden de pisirikti, onun disinda tum zevklerimiz ayniydi.
Bu arada Silly o sesi nasil cikarmisti ya?
Tum bunlari dusunurken gene sandalyeyi devirerek ayaga kalkip yatagima yurumeye basladim, yerde iki devrik sandalye vardi simdi. Yavrular onceden devirdigim sandalyenin etrafinda oynasiyorlardi. Silly de odanin ortasinda en alakasiz yerde dikilmis Nate'den de mal bakislarla beni izliyordu.
Nate'e dondum, "haklisin, bu konuyu sakin kafayla dusunmeliyiz, hatta sakinlestirme iksiri bile hazirlamaliyim cunku eger boyle birsey varsa ve doguracaksam, gercekten sakin bir kafayla iyi bir plan yapmamiz gerek, anliyor musun?" Catik kaslarimi indirdim, "Hani millete, "Ah karnim mi? Ikizimden hamile kaldim da" dememek icin".
Son dedigime kikirdemekten kendimi alamadim.
"Bence bu gece burda benimle kalmalisin, kacacak keci kalmadigina gore boyle bir durumda sen bay 'ciftci', yalniz kalmamalisin. Ve ben de."

-Bir on dakika dolaba saklanmak sanirim bebege zarar vermez, ha?
O yemegini yerken ben yatagima iyice yerlesmistim, Silly'e gelmesi icin isaret yaptim ama gelmedi salak hayvan, onun yerine ondan da salak 4 yavrusu birden kosarak yatagima cikmislardi, yavru kedi saldirisindaydim resmen! Birini gogsume alip sevmeye basladim, o sirada tikinan Nate'i izliyordum. Aslinda ben de yemek yesem iyi olucakti, ama bu kusma isi sinirlerimi bozmustu ayrica halsizdim de, "sakin sacmalayip masanin ustunde veya sandalyede falan uyumaya kalkisma bu arada, senden once ben sinir krizi geciririm" dedim.
Artik gozlerim yavas yavas kapanmaya baslamisti, kediyi sevmeyi birakmistim, zaten bir sure sonra yavrular inmisti yataktan, indiklerini hissedebiliyordum ve Nate'den gelen catal bicak sesleri yavas yavas sonmeye basladi, kendimi uykuya teslim ettim.

7. GUN
Uyandim, aslinda uyanmakla uyanmamak arasindaydim, gozlerim hala kapali garip seslerle homurdanarak yataktan kalkip oda icinde yurumeye basladim, zaten bos olan midem disari cikmak istiyormus gibi hissetmeye baslayinca gozlerimi acmadan adimlarimi hizlandirdim ve o sirada, sonradan Nate oldugunu gorecegim birseye carpip yere yuvarlandim ve yerde kusmaya basladim.
-Oha, o neydi be? Nate?
Sinirle ayaga kalktim ama hizli kalkinca birden basim dondu o yuzden yalpaladim. Sonra Nate'e guzel bi tekme salladim.
-Orspucocugu! Yatmadan once ne dedim ben!!
Sonra "ne dedim ben?" dercesine odada var olmayan birine garip bir bakis attim.
-Kusura bakma anne ama pek de iyi sayilmazdin.

-Sana yanimda uyumani soylemistim, yerde degil! Hmph!
Paravanimin arkasina gecip ustumu degistirmeye basladim, bir yandan da homurdaniyordum. Nedense elbiseleri 1 gunden fazla giyememek gibi bir huyum vardi, rahatsiz oluyordum, hem zaten Hogwarts gibi unlu biryerde profesordum, ustume basima dikkat etmek en azindan gece yattigim elbiseleri degistirmek gibi ozelliklerim normal sayilmaliydi. Ben giyinirken Silly paravanin arkasina gecmis beni seyrediyordu.
-Cekil surdan be hatun, lezbiyen mi kesildin basimiza? Bi sen eksiktin zaten!
Ve kediye de, Nate'e attigim kadar acimasiz olmayan hafif bir tekme savurup kovaladim, ama sonra yavrular geldi. Ve gene bagirmaya basladim.
-GIDIN YA! GITSENIZE! USTUNUZE BASIP EZERIM SIZI!

Ustumu giyindikten sonra Nate'e bakmadan hizlica odadan ciktim. Nedense odada bunalmistim ve Nate beni cok sinirlendirmisti, asik da olsam su an yaninda durmaya katlanamiyordum.

Kapiya yanasir, kilitli olup olmamasi onemli degildir, iceri girer, masaya suslu kagidi koyar ve cikar.

Spoiler: