Boş Derslik (Özel ders)

(@Natha; sen işini bilirsin yine ama 1. sınıfta öğrenilcek büyüleri tam oturtmadık o yüzden çok coşma Xd)

Bu zengin kahvaltının birkaç saat sonra midesindeki asit sayesinde hücrelerini besleyecek olan temel taşlara dönüşecek olması Faust’u her zaman garip bir merak içinde bırakırdı. Bu sabah yine bunları düşünürken aynı zamanda profesörlerin oturduğu masaya doğru ilerlemeye başladı. Biçim değiştirme Profesörüne yaklaşıp “Profesör Petrasova, acaba bana kahvaltıdan sonra bir karanlık sanatlara karşı savunma büyüsü konusunda yardımcı olabilir misiniz? Birinci kattaki ksks sınıfı boş, yani eğer herhangi bir işiniz falan yoksa demek istedim.” dedi.

Bartuc profesörün hareketleirni ve konuşmalaırnı kontorl edemezsin.RPni düzelt.

Hiç huyu olmadığı halde sabah erken kalkıp kahvaltıya gitmeye karar veren Zamiel yatağını her zaman ki gibi dağınık bırakıp, çantasına ihtiyacı olmayacağını düşündüğü şeyleri tıkıp odadan çıktı. Bunu yapmayı alışkanlık haline getirmişti, çünkü neye ihtiyacı olmadığını düşünse en beklenmedik anda o şey lazım oluyordu. . Bu yüzden pişman olmak yerine çantasına olma ihtimali vermediği olaylarda lazım olabilecek herşeyi koyardı. Ve her seferinde lazım olan bir şey bulmasına şaşırırdı. Zamiel böyle bir karakterdi işte. Bugün Yurin ve Madam Hestia'dan aldığı diğer yavrusu Mikan'ı birbirlerine alışsınlar diye odada bırakmıştı. Kısa bir süre kapıda dikildi ve saçlarını toplayıp odadan çıktı. .

Kahvaltıya indiği sırada aklına bir fikir gelmişti. Madam Hestia'nın ikiz kardeşinin okula geldiğini ve Biçim Değiştirme dersini vereceğini duymuştu taş koridorlardaki konuşmalarda. . Bu durum merakını yakalamıştı, acaba farklı cinsiyetlerden olan ikizler birbirlerine ne kadar benzerlerdi ? Bu sorunun cevabını almak için öğretmenlerin masasına doğru ağır ağır ilerledi.

İşte ordaydı ! Neden bu kadar sevinmişti bilmiyordu ama Profesör Nathaniel, Madam Hestia'ya sahidende benziyordu. Yoksa ona mı öyle gelmişti ? Madamın sahip olduğu o aura yoktu ama onunda kendine has bir havası vardı. .

Daha yakından bakma ve belki 1-2 kelime konuşabilecek olması Zamiel'in merakını dahada arttırmıştı. Usulca yanına yanaştığı sırada zaten başka bir öğrenciyle konuştuğunu gördü ve dinlemeye koyuldu. .

“Profesör Petrasova, acaba bana kahvaltıdan sonra bir karanlık sanatlara karşı savunma büyüsü konusunda yardımcı olabilir misiniz? Birinci kattaki ksks sınıfı boş, yani eğer herhangi bir işiniz falan yoksa demek istedim.”

Bu sözleri duyunca ilgisini iyice kazanmış olan duruma karışmadan edemedi. .

-Ve sakıncası yoksa profesör bildiklerinizden bir şeyler kapabilmeyi bende çok isterim. . Ravenclaw'lı dostumuzunda dediği gibi, şayet herhangi bir işiniz yoksa.

Profesör kendinden pek de beklenmemesine rağmen Bartuc’un ve Slytherinli çocuğun bu ricasını kabul ettiğini belirtti, bunun üzerine Bartuc birinci kata doğru yürümeye başladı. Boş KSKS Sınıfına girdiğinde onu karşılayan şey tahtakurularının öğüttüğü eski ahşap malzemeden sızan garip kokuydu, onun daha çok “yalnızlığın kokusu” diye nitelendirdiği koku. Çünkü mezarlıkta da böyle garip kokular olurdu, dünyadaki tüm öğütücü, ayrıştırıcı yaratıkların salgıladığı kokunun aynı olma ihtimalini düşündü, ardından bunu araştırmayı kafasının bir yerine not aldı. Sıraların aralarındaki boşluklarda iki kişi beraber rahatça büyü yapabilir gibiydi. Profesörün bu konuda yardım edip etmeyeceğini bilmiyordu, yine de slytherinli büyücünün de gelmesi bir bakıma iyi olmuştu. Çünkü öğrenmek istediği büyünün bir profesörün asası yerine bir öğrencinin asasından çıkması daha az tehlikeli olurdu. Ya da daha fazla, bunu birlikte göreceklerdi.

Duyduğu cevaptan tatmin olan Zamiel sessizce diğer öğrenci ve profesörü takip etti. Kahvaltıyı es geçmişti belki ama zaten kahvaltı yapabilecek kadar erken kalkabilen biride değildi. . O gün ne olduysa kalkmayı becermişti ve gördüğüne göre uykusunu bölmesi o kadarda yersiz değildi. Hem yeni bir şeyler öğrenme imkanı varken kahvaltıyı kim ne yapsın ki ? İçinde büyüyen bir merakla KSKS sınıfının yolunu tutmuş gidiyordu.

Ufak bir yolculuktan sonra sınıfa vardıklarında sessizce Ravenclaw'lı öğrencinin yanına geçti ve "rahat" pozisyonunda beklemeye başladı. O sırada yanındaki figüre dönüp;

"-Selamlar olsun. Ben Slytherin'in 3. sınıfından Zamiel. ." eliyle kısa bir asker selamı verip tekrar ilgisini profesöre yönlendirdi. Bu tarz dersler kişilerin davranış ve huylarını inceleyebilmesi için kaçmaz bir fırsattı onun gözünde.

Slytherinli büyücünün gereksiz resmiyetine bir anlam veremeyen Bartuc tam “Selam” diyordu ki Profesör içeri girdi, odadaki atmosfer bir anda değişmişti. Profesörün bakışları önce Slytherinliye döndü ve ardından Ravenclaw’lı çocuğa, adını söylemesi gerektiğini anlayıp telaşla konuştu genç büyücü “II. Sınıftan Bartuc Christopher Faust, efendim”. Ardından Profesör hangi büyüyü öğrenmek istediklerini sordu, kullandığı sözcükler Bartuc’u güldürebilirdi aslında tabii eğer ciddiyetini bozmamak için çok uğraşıyor olmasa. Ravenclaw cübbesinin içinden konuşmaya başladı “Sizden bana İmpedimenta’yı öğretmenizi istiyorum” diye ve hemen ekledi “Efendim”

Az önceki tanışma faslı çok mu resmi oldu acaba die düşünür. . Ama daha sonra o kadarda resmi değil daha çok soylu gibi davrandığı fikri aklına yatar. Hem asker selamını oldu olası sevmiştir. Daha sonra profesöre kısa süzen bir bakış atıp cümlesini söyledi;

-Profesör eğer öğretmeye istekliyseniz Bombarda Maxima'yı öğrenmeye hevesliyim.

Çocuklara tekrar şöyle bir baktıktan sonra "Bombarda tılsım büyülerine girer yanlız." dedi. Pek de önemli bir ayrıntı değildi bu. "İstediğiniz büyüler seviyenizden daha yüksek ama hevesli iseniz öğretmek için çabalayabilirim. Şimdi..." asasını hafifçe hareket ettirerek sınıftaki tüm sıraların geriye uçmasına neden oldu. "Buyrun size açtığım alana gidin. Bu büyüler için büyük konsantrasyon gereklidir çünkü yaptığınız en ufak bir hata korkunç sonuçlar yaratır. Bu yüzden kıvama gelene kadar sadece basit hareketler yapacağız. Asalarınızı doğrultun lütfen. Bartuc senin duruşun ve hareketin böyle olmalı." İmpedimenta gibi bir büyü yapmak için KSKS gerekliydi ve bu soylu bir dersti. Nate dimdik durarak asasını keskin bir şekilde hareket ettirdi. Zor değilmiş gibi dursa da, ellerin hareketleri büyüyü biçimlendirirdi. Savunma sanatlarında en önemlisi de odaklanma ve teknikti. "Keskin hareketlerle. Kararlı bir şekilde." Hareketi tekrar tekrar yaptı. Hızlı ve aniden yapıyordu. Sakin gibiydi sanki yaptığı bir engelleme laneti değilmiş gibi. Saldırma büyüsü olmadığından da ileriye doğru bir hareket yoktu. Olduğu yerden asayı düz tutarak yapılan bir büyüydü. "Çalışın. Büyülü sözler yok. Asadan büyü çıktığını da görmeyeyim." dedi soğuk soğuk. Sonra da Slytherin'li çocuğa baktı. Zaten Slytherin biri anca etrafı patlatıp zarar vermek isterdi. Bombarda hiç de şaşırmadığı bir büyüydü. "Bombarda Maxima için ilk düzgün bir Bombarda görmem gerekiyor. Tavşan, ben ve Brutac dışında bir şeye hatasız bir Bombarda uygularsanız Maxima'ya geçebiliriz."


RpOut-Aksanla uğraşamadım varmış gibi takılın.

Slytherinlinin Bombarda Maximayı öğrenmek istemesi nedense şaşırtmadı Bartuc’u, bir Ravenclaw gibi ileriye dönük endişeleri olmazdı çoğu Slytherinin. Onlar genellikle güç elde etmek isterlerdi, ne kadar güçlü olduklarını ölçmek için ise bildikleri saldırı büyülerine bakalardı. Ne kadar fazla yıkım yapabiliyorsa o kadar güçlüydü bir büyücü onların gözünde, işte bu yüzden ciddi olma uğraşında tekledi ve hafifçe gülümsedi genç büyücü. Profesör konuşmaya başlayınca tüm dikkatini ona verdi, aksanı yüzünden bazı sorunlar yaşayabilirdi fakat büyünün söylenişini iyice kafasına kazımıştı hareketleri öğrenmek için yardım istemeden önce. Sonra büyülü sözler kullanmayacağını duydu, yine de bir bildiği olmalıydı Profesörün yoksa yasaklamazdı büyülü sözleri. Kendisine söylenilen pozisyonu alıp gördüğü ve aklında kaldığı kadarıyla asasını doğrulttu karşıya doğru, kararlı olmayı düşünüyordu. Tek düşündüğü kararlı olmaktı, tıpkı Profesörün söylediği gibi, fakat hareketlerine baktığında yeterince keskin olmadığını fark etti. İki şeye birden özen gösterip konsantrasyonunu toplamaya çalıştı, büyülü sözler olmadan doğru yapıp yapmayacağını nasıl anlayabileceğini düşünürken hareketlerinin yine berbat bir hal aldığını fark etti. Daha katı bir ruh haliyle aklını disipline etmesi gerekiyordu, gözlerini kısıp kaşlarını çattı. Tam bir konsantrasyon havasına girmişti ve çalışıyordu genç büyücü.

"Bartuc profesör. . Doğru olanı Bartuc die düzeltti sakince.

Daha sonra sessizce profesör ve adını yeni öğrendiği Bartuc'a arkasını döndü. Ayaklarını yere sıkıca basarak eline asasını aldı, duruşunu değiştirdi ve gözlerini kapayıp konsantre oldu. . Nefes alış-verişini yavaşlatıp sakince düşündü. Kafasında muggle dünyasında izlediği filmlerdeki patlamaları canlandırdı. Daha az yoğun ve daha kontrollü bir patlama yaratmalıydı, ama herşeyden önce asasını veya kolunu kaybedesi yoktu. Zira ikisinide çok severdi. Duruşunu iyice düzeltti ve asasını sessizce sıralara yöneltip önce aşağıdan başlayan bir yarım daire çizdi daha sonra yarım dairesini bitirdiği yerden aşağı doğru paralel bir çizgi çekip sakin ama vurgulayarak sözleri ekledi. .

"Bombarda"

"Anlaşıldı profesör, içimde yoketmeye istekli bir başka ben bulmak. . Tamda size yakışacak bir terim. Tebriklerim sizindir." Bunu biraz düşünmesi lazımdı. Çocukluğundan beri patlamaları severdi ama tutupta kolay kolay sinirlenen bir insan değildi, tabii tek bir olay dışında. . Geçen gün Kira denen alt sınıfla yaşadığı şu olay. O gün aşırı sinirlendiğini hatırlıyordu. Sahi o çocuk nerdeydi ? Ortalarda görünmüyordu. .

Her neyse, şimdi en sevdiği şeyin elinden alındığını hayal etti, yani Yurin'in. İçi büyük bir öfkeyle doldu. Bu hissi biraz daha bastırıp iyice artmasını sağladı sonra içindeki duyguları serbest bıraktı ve gözlerini açtı, kesik kesik soluyor ve sadece Yurin'i ondan alan şeyi yok etmeyi düşünüyordu. Tüm öfkesini karşısındaki sıra yığınına yöneltti ve ayağını yere sertçe vurarak kükredi;

"BOMBARDA !"

~~~RP OUT~~~

Bu dersi bitti kabul ediyorum 2 öğrenci de öğrendi büyüleri. ve binalarına da 10 puan. Ok by <3 .