16. YASAK ORMAN SEFERI- GECE ÇOK KARANLIK-

Konu: 16. YASAK ORMAN SEFERI- GECE ÇOK KARANLIK- Cuma Şub. 04, 2011 2:10 pm

grubu yönlendirmek ne kadar zor :S ama yinede keyifli geçiyordu.ağaçlar banada ürkütücü geliyor nedense bu geceye özel sanırım...öğrencilerin yüzü değişmişti. Smile

çok dalgasını yapmışlardı bu konunun ama gelip yaşayınca anladılar.

(şlak) tekboynuzlu at kanına battı ayağım ve irkildim.

-lanet olsun!! halen kaldı mı tekboynuzlu at yiyen lanetliler?
(yasak ormanda bir gölün kenarına gelmiştik)

-evet çocuklar gölden ayrılmamak şartıyla etrafını turlayabilirsinz.bende paçalarımı temizleyim bu arada...

Aslinda bu tip seylerle zamanimi harcamazdim ama, yasak ormandi bu, icinde benim tarafimdan kesfedilmeyi bekleyen bir suru vardi, hal boyle olunca kendimi gitmek zorunda hissettim.
Hademe ayagini temizlemekten bahsediyordu ama bana gore ayagindaki sey cok guzel gorunuyordu. Homurdanirken anladigima gore tek boynuzlu at kani olmaliydi. Bu yaratiklar hakkinda pek fazla sey bilmiyordum ama isimleri bile beni etkilemeye yetiyordu. Hayran bakislarim, hademenin pantolonundaki parlak kandan, ay isiginin etkisiyle parlayan kavherengi saclara atladi.
Daha iki saat once kavga edip ayrilmistik ama simdi onu gormek yine icimin yaglarini eritiyordu
-Monique...
Ne kadar hizli oldugumu kendim de anlamadan kizin arkasinda bitiverdim ve sirtina iki elimle hafifce vurdum.
-Bo! Je suis un centaur!! Haha, saka yapiyorum, dur centaur falan degilim, benim ben! Baudoin!
Gerci kizin suratinda korkudan cok "napiyor bu salak" ifadesi vardi ama gecistirmenin daha mantikli oldugunu dusundum. Ve yine ne yaptigimi anlamadan elini tutup cekistirdim.
-Hadi, bosver salak grubu, su taraftan garip sesler geliyor, kimbilir neler vardir orda!

rp out: dean, basligin bos kalmasin diye seyettirdik, kaybolcaz biz tamam mi? kirmizi simsekler atarsak gelir kurtarirsin XD

Revirden ayrıldıktan sonra baykuşhaneye yollanmıştım, şu duyduğum, hademenin gezisi için, meraklanmıştım doğrusu ve bir şeylere atılmak için can atıyordum doğrusu. Fakat baykuşhaneye gittiğimde biraz geç kaldığımı anladım ki, beni hademenin kobrası Blood karşıladı. Doğrusu hiçte sevimli değildi fakat, ilginç bir hareket yaparak sanki bana "beni takip et" dedi ve ben dosdoğru peşinden yollandım. Belki öyle dememişti ama bir kobrayı takip etmek gerçekten eğlenceliydi. Neyseki beni doğru yere götürmüştü, Yasak Orman kenarına ve sonunda Yasak Orman' a girecek grubu görmüştüm. Yanlarına doğru gittim ve başımla hademeye selam verdim. Çoktan gitmeye hazırlanıyorlarmış gibi duruyorduki, hademe bir şeye bastı ve bir şeyler geveledi. Ben hademeyi süzerken arkamdan biri (!) geldi ve bir anda omuzlarımı tuttu. Eğer fransızca konuşan bir centaur varsa buralarda ben de İskandinavım yemin ederim! Bir de centaur değilim diyor bana Tanrıım. Bu çocuk çok.. şirin ve komik. Her neyse! Biraz sinirli, biraz güler gibi bir halde arkamı döndüm ve bir şey diyemeden kaldım öyle. Yüzüne çarpan ay, beyaz teninin ne kadar pürüssüz ve güzel olduğunu hatırlattı bana. Aynen hoşlandığım yarı-veela teni, aslında, benimki gibi fakat başkasında gördüğünüzde, özellikle Baudoin' de biraz farklı oluyor işte. Neyse, çocuk, çok beklemeden elimden tutup beni çekiştirdi. Garip seslerin geldiği yöne doğru gideceğimizi söyledi Tanrım çok heyecan verici. Bir an heyecanlanıp kulağımı gittiğimiz yöne kabartmıştım, oley! Baudoin' le maceraya çıkıyorduk! Acaba o tarafta ne vardır. Bir anda dilim çözüldü ve saçma salak şeyler söylemeye başladım.

- Belki Hipogrif vardır? Yoo bu taraflarda sanmıyorum, özellikle ormanda.. Belki bir Tekboynuz? Çok güzel olduklarını duydum biliyor musun? Aslında şu minik perilerden de olabilirler ama onların pek ses çıakracağını sanmıyorum...

-Minik periler? Yakalayip kizartip yiyebilir miyiz onlardan Monique?
Bu sefer dedigime ben de gulmustum, dedigim cunku cidden sacma ve absurttu.
-Demin hademe zaten takboynuzlu kanina basti, birileri onlari yiyomuymus ne, bence biz de perileri yersek pek bisi olmaz. Eheh.
Gruptan iyice uzaklasmistik, ve ortalik daha da kararmisti cunku siklasan agaclar ay isiginin ulasmasini engelliyordu.
-Lumos.
Monique'in elini iyice kavramistim, sesler daha da korkutucu bir hal
almisti, endiseyle ona biraz daha sokulmadan edemedim. Durumu
farketmemle seslerin azalmaya baslamasi bir oldu, kalbim dapadadapa diye
atiyordu, agzim yari acik, Monique'e iyice sokulmus gozlerine
bakiyordum, kafami onunkine ne kadar yaklastirsam sesler o kadar
azaliyordu.

2 hufflepuff lı kaybolmustu bile ortalıktan..sunlar koridorda ask yapanlar değil miydi?

-rp out-

ozmn hemen silebilirsin yazdıklarını Baudoin...

Baykuşhanede toplanan az miktarda öğrenciyle Yasak Ormana indiğimizde, durumum pekte iç açıcı değildi doğrusu. Tahmin ettiğimden de çok ürkmüştüm ve cebimdeki Tarantulanın hareketleri yüzünden irkilip duruyordum ki bu çok sinir bozucu bir şeydi. Yine de herhangi bir kıpırdanmada atmak üzere kaldığım çığlıkları yutmada ustalaşmıştım sayılır. Hademe iğrenç bir şeye bastı ve ayaklarını temizleyeceğiniz söyleyip bizi bir gölkenarında serbest bıraktı. Çok küçük bir göle benziyordu ki, karşısını rahatlıkla görebildiğime göre... Her neyse doğrusu tam da bu anda, yasak ormana neden geldiğimi bilmiyordum çünkü Tanrı aşkına, ne yapılabilir ki burada. Anca hayatını tehlikeye sokarsın, o da bir salaksan ve ben bir salaktım. Her neyse, cebimdeki tarantulanın kıpırdanmaları beni baya bir rahatsız etmeye başladığından elimi cebime attım ve dirseğime kadar tırmanmasını bekledim. Dirseğime tırmandıktan sonra da eğildim ve büyük tarantulayı yere koyup fısıldadım.

- Eğer geri dönmezsen ve ben seni arayarak bulursam, sana bir hafta benim yediğim etten yok! Anca sinek yersin!

Ormana indikten sonra etraf gece gibi kararmıştı. Zira sık ağaçlıklar zaten az olan ay ışığını tamamen engelliyordu. Neyse ki Zamiel kör karanlıklarda biraz daha rahat görebilirdi. Bu özellik nerden geldi bilmiyordu fakat işine yaradığı kesindi. . Daha sonra Dean efendi bir şeye battığını söyledi ve fazla kaybolmadan dolaşmaları için izin verdi.

Zamiel merakla etrafını izlerken tam o sırada Nora'yı gördü ve arkasından sessizce yaklaşıp fısıldadı;

"Ben ormanın hayaletiyim ve sen burada istenmiyorsun."

Ayağımı temizlemiştim.korkunç bir katil gibi görünüyordum.o sırada arkamda birşey olduğunu hissettim.

-hrrr hrrrr

ruh emici miydi?kurt adam mıydı? döndüm...

-hey !! Fred,adamım nerelerdeydin.neden sessizce yaklaşıyorsun? avada kedavra atabilirdim adamım.bu ormanda herşey olabilir.

bu atadam dostum Fred idi.Zamiel filan çok uzaktaydı.seslendim.

-HEY ÇOCUKLAR.BAKIN DOSTUM FRED.EMİNİM HİÇ ATADAM GÖRMEMİŞSİNİZDİR!!!!

Lanet! Aşağıya inerlerken öyle bir gaza gelmişlerdi ki ben daha yeni merdivenleri bitirdiğimde ormana dalmışlardı. Küfürler savurup peşlerinden koştum ama karanlık saçma sapan bir yerdi yani. 2 gündür gece buraya giriyordum artık sinirlerimi bozmaya başlamıştı. Bağırmaya korkuyordum çünkü ormanda bir sürü gerzek şey olabilirdi. Asamı çıkarıp lumos yaptım. Etrafı daha iyi görebilmem gerekiyordu. Fısıldayarak "Breaak!" dedim... Üstüne de "Yolda bir çuval para buldum!!" diye ekledim. Adam bunu duyarsa koşa koşa gelirdi onu tanıyordum ama kimse gelmedi. Herhalde çok uzaklaşmışlardı. Yerdeki köklere takılmamak için bacaklarımı kaldıra kaldıra yürüyordum. Her çıtırtı duyduğumda da asamı çevirip oraya bakıyordum. Hiç bi zaman önemli birşey çıkmıyordu. Yukarıya doğru kırmızı kıvılcım atmayı planladım ama o da tüm ormana 'Burdayım savunmasızım gelin beni öldürün.' demekti. Yavaşça ilerlerken burnuma iğrenç bir koku geldi. Az kalsın kusturacak bir şeydi. Kokarca ya da bunun benzeri birşey olabilirdi ama başımı döndürmeye başlamıştı. Harika iş Chuck durup dururken kayboldun bir de...

Evet , hayatımda öylesine çığlık attığımı hatırlamıyorum. Çığlık atmama rağmen arkama dönemedim başta fakat. Çığlığımın tonu azalırken panikledim ve ne yapacağımı tam bilemeden sağ bacağımı kaldırabildiğim kdar kaldırdım ve dönüp arkadakine geçirdim. Sanırım bunu yaparken hayaletin içinden geçmeyi umuryordum fakat yaptığım şey yere düşmeme sebep olduğuna göre. Açı içinde bağıran kalçamı tuttum ve panik ve korkudan kapattığım gözlerimi açıp tam karşıma baktım. Zamiel ne ara gelmişti ki? diye düşündüm ve o sırada çaktım. Bir süre şaşkınlık içinde Zamiel' e dik dik baktım arkasından kahkaha bastım.

- Ahahaah, gerçekten çok kötüsün Zamiel.

Dedim ve yerden kalkmayı bir an için saçma bularak elimi arkamda kalan zemine koyup dayanmaya çalıştım fakat başıma daha kötü bir şey geldi. Arkamda zemin falan yoktu ve elim suya girdi, tabi elimin arkasından dirseğim ve geriye kalan bütün kolum. Tekrar panikledim ve havalanan bacaklarıma vermeye çalıştığım ağırlığımı çünkü batmamış olan sol kolum çoktan havada debeleniyordu. Bir an için elim yumuşak bir şeye değdi ve tekrar çığlık attım. Tanrım, hani alışmıştım ben bu çığlıkları yutmaya?

Bu arada, hademenin yanındaki de neydi öyle? Devasaydı ve hoşuma gitmemişti... Neyse sanırım şu an canım ondan daha önemliydi benim için.

"Huyum kurusun. Her seferinde de işe yarıyor sanki ? Heheh"

Sessizce yerde oturan kıza bakıp sırıttı Zamiel. Nedense insanları korkutmak hoşuna gidiyordu. . Ve Nora yerde öylece oturuyordu. Tam kaldırmaya yeltendiğinde kızda arkasına yaslandı ve tam o sırada tüm kolu nasıl olduysa toprağın içine battı. Toprak olmayabilirdi tabii ama o karanlıkta pekte birşey görünmediği için toprak olduğunu varsaydı Zamiel. O sırada kız çığlık üstüne çığlık atmış, debeleniyordu. . Zamiel hızlıca kıza hamle yapıp koluna girdi ve destek almasına yardımcı olarak Nora'yı yerden kaldırmaya koyuldu. Bir yandanda suratında aptal bir gülümseme vardı. .

"Ne kadarda sakarmışsın sen."

Eh... Rezil olmuştum, sakar olduğumu söylemesi beni düşündürmüştü ve daha bir ya ad iki hafta olan şey aklına gelmişti. Düz yolda düşmüştü, dümdüz yolda ve evet sakardı. Dili pabuç kadar olmasına rağmen.

- Benim suçum değil. Arkamda su olacağını düşünmedim ve az önce tam anlamıyla ödümü patlattın. Bu nedenle, böyle şeyleri doğal karşılıyorum. Ha, sportif bir insan değilim, ondan toparlayamadım tabi, o ayrı mesele.

Dedim kafat bana sırıtan yüze karşıda gülmedem duramadım. Yerden kalktığımızda da bir yandan gülerken, devam ettim.

- Sağol bu arada. Sen olmasan sanırım bir üç saat kadar daha hamamböceği gibi debelenebilirdim.

Iyh. Hamamböcekleri çok iğrençlerdi aslında ya, neyse. O sırada aklıam hademenin yanındaki şey geldi, şöyle bir bakış attım fakat, hiç tekin durmuyordu, yanına yanaşmaktansa burada kalmayı tercih ederim diye düşündüm.

- Eee. Bütün gezi silsilesi bu kadar mı?

Dedim. Aslında bir yerlere dalabilirdim ama sanırım dalmaya çalışamayacak kadar fazla korkuyordum.

Şakasına denilmiş bir laf karşısında bu kadar açıklama yapılmasına şaşırmıştı Zamiel, amacı dalga geçmek felan değildi ama insanlarla uğraşmayı seviyordu. Ne yaparsa yapsın bu huyundan kurtulamamıştı. Hoş kurtulmak içinde pek fazla bir şey yaptığı söylenemezdi. .

Bu kadar şey söylemene gerek yoktu, sadece insanlarla uğraşmayı seviyorum ne yapabilirim ki heheh" Daha sonra dediği şey Zamiel'in daha çok gülmesine sebep oldu. .

- Sağol bu arada. Sen olmasan sanırım bir üç saat kadar daha hamamböceği gibi debelenebilirdim.

"Hahah aslında tüm bunların benim yüzümden başına geldiğini düşünürsek, yardım etmemem büyük bir kabalık olurdu diye düşünüyorum."

Sonra kız Dean'e doğru bir bakış attı, o zamana kadar bir şey farketmemiş olan Zamiel dönüp o tarafa baktı ve bir Centaur gördü. . Nedense hiç ilgisini çekmemişti. Acaba neden ? Eheh.

- Eee. Bütün gezi silsilesi bu kadar mı? ve soruya cevap verdi usulca;

"Sanırım bu kadar ama aklına bir şeyler geliyor mu ? Şahsen ben bu kadar yolu gelmişken yavan bir gezi yapmak istemem."

Zamiel' in son lafı üstüne şöyle bir etrafına bakındı. Dean' in durduğu taraf Hogwarts' a giden yola çıkıyor olmalıydı, eğer yere düştüğünde yönleri karıştırmamışsa. Tam kaşısı da Yasak ormanın daha içlerine gidiyor olmalıydı ki, ben biraz...

- Hehe, doğru aslında, buranın bir gölden ibaret olmadığını düşünürsek... Kaybolmak istemem fakat burada dikilmekte biraz...

Dedim ve sessizleştim.
Aslında böyle desemde çok korkuyorum oğlum ben, ehehe, diyemedim tabi. Sadece etrafıma ve ara ara Zamiel' e baktım o kadar. Aslında düşününce, gözlerim ya karanlığa alışmıştı ya da göl ışık görevi görüyordu. O gölde bir garipti, bu kadar karanlık olmasına rağmen neredeyse parlıyordu ya, neyse, gölle uğraşacağımı düşünmüyordum. Ardından tek kaşımı kaldırıp tekrar Zamiel' e döndüm.

- Sence?

Nora biraz endişeli gibiydi sanki. . Eh tabii ki kim Zamiel gibi biriyle yalnız kalmaktan endişelenmez ki ? Ne yapacağı hiç belli olmayan her daim ciddi bir karakter. Kim korkar büyük kötü kurttan durumunun tersi gibi. Kim korkmaz ki küçük ama sakin bir kurttan ?

"Bence kaybolmak güzel bir deneyim olabilir diye düşünüyorum, tabii senin içinde bir sakıncası yoksa küçük hanım."

Tek kaşını kaldırınca sevimli mi duruyordu yoksa bu dişi ? Neyse bunu düşünmeye zamanı olacaktı sanırım kahramanımızın.

Güldüm. Gergin bir şekilde. Ne olacak ki? Yanımda gayet tecrübeli ve nazik bir 3. sınıf öğrencisiyle gruptan bir süre ayrılıp gelecektik, sonuçta karşımıza dev hamamböcekleri ya da yüzlerinden irin akan goblinler falan çıkacak değildi... Düşününce, acaba burada goblin var mıdır? Iyh, iğrenç. Hiç görmemiştim ama daha önce bir hikayede okumuştum ve düşündüğüm gibilerse...
İğrenç. Her neyse sanırım... Tamam. Tüm cesaretimi topladım ve göğsümü gerdim, Bennn geliyorum Yasak Orman!

- Mhmm, sakıncası yok benim için...

"Peki o halde küçük hanım. Eğer bir mahsuru yoksa. ." Kolunu uzattı Zamiel;

". . Korkarsanız istediğiniz gibi kalkan olarak kullanabilirsiniz beni." Ağırbaşlı bir soylu ifadesi takınıp burnunu havaya dikmişti. . Sonra sırıttı, eski alışkanlıklar hiç ölmüyordu. Nedense kendini bildi bileli soğuk fakat nazikti. Evet bazen insanların sinirini bozabiliyordu ama bu ayrıca hoşuna giderdi.

Derin bir nefes alıp karanlığa bir adım attı ve arkasına dönmeden konuştu;

"Bayanlar önden demek isterdim lakin sizin cansız bedeniniz yere düşerken benim kaçmam kabalık olurdu. Bu yüzden aynısı benim başıma gelirse, arkanıza bakmadan kaçmanızı öneririm küçük hanım."

Aynı şekilde ince burnumu kaldırdım ve şımarık bir çocuk gibi konuşmaya başladım.

Hmpf, kim korkacakmış? Fakat bunu söyleme zahmetine girdiğin için, arada koluna girebilirim, korkudan değil tabi.

Dedim ve dilimi çıkarıp güldüm. Fakat ikinci söylediği, tüylerimi ürpertmişti doğrusu. Yanaklarımı şişirip gözlerimi kapattım ve parmakalrımın ucunda kalkarak kafasına hafifçe vurdum.

- Böyle korkunç şeyler söyleme. Senin başına bir şey gelirse, muhtemelen ben kaçamadan benim başıma da gelir ama, gelmeyeceğini düşünelim. Yine de ne olur ne olmaz diye yanında yürüyeceğim, önünde ya da arkanda değil.

Dedim ve çapraz bir adımla yanına geçtim. Bir anda karamsar konuşmaya başlaması, ürkütmüştü beni korkutmaya meraklı göründüğünden, ürkmeyecektim!

Dean kafanıza göre takılabilirsiniz dediğinden beri yürüyordum . . . Çaktırmadan biraz daha karanlık taraflara doğru gittim , artık sesleri gelmiyordu bile . . . Evet orman ürperticiydi ama bir o kadarda büyüleyiciydi . . .Karanlıkta her zaman güvende hissetmişimdir . . .Şu uyuku problemleride bu yüzden çıktı zaten !

Hmm ilerde büyük bir örümcek vardı sanırım . . . Avını yakalamış sarıyordu ama daha çok ona tecavüz ediyor gibi gözüküyordu bayağı komikti görünüşte . . .

Keşke Zamiyide yanıma alsaydım , yalnızken dalga geçmek .okta komik olmuyor aah neyse . .

Dümdüz örümceğe doğru yürüdüm saldırması ihtimaline karşın asamı çıkardım yanına yaklaşırken beni farketti ve bana doğru dönüp vıcırdadı . . .

Sakin ol 8 bacaklı dostum sana zarar vermiycem

Elimi öne doğru uzattım . hayvanlarla aram iyiydi , ne kadar vahşi olsada belki onunla arkadaş olabilirdim .

Ama hesaba katmadığım birşey vardı . . . Bu örümcekler uzun zamandır bu ormanda ve kendilerinden başkasıyla arkadaşlık ettikleri görülmemiş . . .Ne kadar iyi de olsam benim bu konuda bir istisna olduğumu sanmam aptalcaydı.

Örümcek üstüme yürümeye başladı . . . Bir yandanda o tüyleri çok çekici geliyordu sevmek istiyordum. . .

Örümcek hızlandı . . .

Pekala dostum , bu işi asam olmadan halledicem , gel bakalım

Asamı geri koydum . . . Örümcek yaklaştı üstüme zıpladı altından bir takla atıp arkasına geçmiş oldum (zamanında çevikliğimi geliştirmiş olmama güzeldi) sonra arkasına atladım asamı çıkarıp bir ip le ağzını bağladım ve delice koşmaya başladı . . . İple bağlamış olsamda sırtında olsamda kontrol edemiyordum ve geldiğim yöne doğru koşuyordu . . .

Hasssk . . . . bizimkiler o tarafta . . . belki biraz bağırırsam . . . DEEAAAAAAN !! MİLLEET DİKKATLLİ OLUUUN !!! ÖRÜMCEEEEEK !!! AMA ÜSTÜNDE BEN VARIIIIIM !! DİİİKKAAAT DİİİKKAAAT !!!! ÖRÜMCEK SÜRÜCÜ GELİYOOOR !!!! FREENİ PATLADI DURDURAMIYORUUUM !!!

"Ouch ! Şımarık olduğunuz kadar küstahsınızda küçük hanım."

Sonunda şu şakalarını anlayan biri çıkmıştı ya. . Daha nasıl sevinmesin. Bu sayede gözlerine + Bonus gelmiş ve rahat hissetmenin verdiği özelliklerle birleşince karanlıkta biraz daha iyi görmeye başlamıştı. Şaka bir yana ne kadarda iyi anlaşmaya başlamışlardı. Buna şaşırmadan edemedi kahramanımız. Ve biraz ürkmüş görünüyordu Nora. Sonra rahatlar gibi oldu. . "Neyse iyisimi dediklerimi şaka olarak algılasın, bir şey olursa ölüm korkusunu hafifletir." diye geçirdi içinden. Ve birlikte istikrarla süreklilik gösteren karanlığa bir adım daha attılar. .

Karakterin gözlerinden;

Ve tam o sırada dostum Xi'yi gördüm, büyükcene bir örümcekle kapışmaya başlamıştı. . Sonra tepesine mi bindi !?

"Bana beş dakika verin küçük hanım ve arkamdan ayrılmayın."

Hızla örümceğe doğru koştum haykırarak;

"OI !! LANET OLASICA KAÇMAYI BIRAK VE BENİMLE ADAM GİBİ DÖVÜŞ !! VE SEN LANET HERİF İN ŞU ŞEYİN TEPESİNDENDE ERKEK GİBİ DÖVÜŞMEK NEYMİŞ GÖRSÜN !!!

Amaaa amaaa amaaaa ÇOOOOOOOOK ZEVKLİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİ !!!!!

O sırada dikkatim dağıldığı için örümceğin sırtından fırladım örümcek zamiye doğru koşmaya başladı . . . Bende arkasından koştum . Lanet şey çok hızlıydı . Asamı çıkardım

Stupify ! Stupify ! Sectumsempra !

Ama ıskalayıp durdum

Has ense köküne sıçtığımının ! Zamiiiii !! Sana geliyo hazırmısıın ?!!

Bir anlık sinir haliyle bağırdığıma pişmandım zira Berserk statüm geçince gene örümceklerden huylanır olmuştum. . Lanet yaratık bana doğru koşarken yumruklarımı sıktım ve derin bir nefes aldım. .

"HAZIRIM DOSTUM !! SENİ LANET YARATIK ! NE CÜRETLE !!"

Tam o sırada üstüme atladı ve sağa doğru bir takla atıp kurtuldum. Şansıma düşündüğümden daha uzağa atlayabilmiştim. Toplanıp örümceğe koştum ve zıplayarak kıçındaki karnına bir yumruk attım !

"SENİ. LANET. OLASI. ŞEY !! Her sözümde yumruklamaya devam ediyordum. Yorulana kadar yumrukladım, tam gücümün tükendiği sırada Xi yanıma varmıştı. Elini uzattığında bir beşlik çakıp sıranın onda olduğunu belirttim. Aynı Tag maçlarındaki gibi.

"Sıra senindir dostum. .*pant*"

Zami zaten yeterince benzetmişti hayvanı ama hala kuvvetliydi ! Zami ye elimi uzattım bir beşlik çaktı !

"Sıra senindir dostum. ."*pant*

Aaaynı eski günlerdeki gibi dostum !

Örümcek ayağa kalkmıştı eskisinden dahada sinirliydi . Kafa atarcasına üstüme koştu !

Wuhuw gel bakalım yavrum !!! Zamiyle ben yenilğimiz savaşlardan bile galip çıkmışızdır hahhahhaaa !

Yaklaştığı adna zıpladım be kafasına çok sertçe botlarımla basarak yere düşürdüm . Yine arkasındaydım kıçına sert bir temke attım . Öne doğru kaçtı ve yine bana döndü . Ama bu sefer ona şans bırakmadan ben koştum üstüne !

Örümce şaşırmıştı o anda şaşkınlığından faydalanıp bağırdım

AaaaaAAAaaa ! Hahhaaaa !!!

Ve 6 gözünede birrer yumruk attım şimdi geri geri sendeliyor gibiydi . . .

Şimdi ortak çalışma vaktiydii !

Zamiii ! Jackpot yapmaya hazırmısın dostum !

"Effin-A mate !" Şimdi JACKPOT zamanıydı. .

Dizimin üstüne çöktüm ve o sırada bana koşan Xi ellerimle yaptığım desteğe bastığı anda onu yukarı fırlattım. Havada tekmesiyle hızla aşağı inerken benden yerden destek vermek için peşinden koştum.

"İşte geliyorum !" Koşarken zıplayarak örümceğin kafasına dirsek attım ve tam o sırada Xi arkasına tekmeyle iniş yapmıştı. Birbirimize göz kırptık ve eş zamanlı farklı yönlerden gelen 2 döner tekme örümceğe önden ve arkadan bir darbe yapıştırdı. . Xi yerden bir çelmeyle örümceğin ayaklarını yerden kesti ve bende geriye sıçrayıp kendi etrafımda dönerek ikinci bir döner tekmeyi havadaki zavallıya geçirdim. Örümcek acı bir çığlıkla en yakındaki ağaca yapıştı. .

"JackPOT !" Hah sırıtarak Xi'ye başımla bir selam verdim ve sigaramı ağzıma koyup sakince yaktım.

Bir anda yerimde kalmıştım. Daha doğrusu, sanırım kalmıştık, en azından Zamiel sadece bir süre kalmıştı, arkadaşını dev bir örümceğin üstünde görene kadar. Çok hızlı davranmıştı, arkamdan ayrılma demişti ama sanırım yerimden kıpırdayamayacaktım. Çünkü dev örümcek, bize doğru geliyordu ve Zamiel birden alevlenip bağırmaya başlamıştı. Eh, bu çocuğu hiç böyle göreceğimi düşünmemiştim. Karşımdaki garip sahneye baktım. Korkunç değildi, ilginçti aslında, fakat bir o kadar da eğlenceli ve güzel görünüyordu. O örümcek... Muhtemeşem büyüklükteki ince fakat güçlü bacakları... Kocaman gözlerine bazen ayışığı çarpıyordu ve parlamalarına sebep oluyordu.

Tanrım bu örümcek.

ÇOK TATLIYDI.

Yerimde öylece kaldım. Bir an için hayatım görmek istediğim şey oymuş gibi düşündüm, yanına gidip ona sarılmak falan istedim fakat gözü dönmüş gibiydi ve ağzında birşeyler vardı. Bir anda çığlık atıp bağırdım.

- BIRAKIN ONU.

Doğrusu, niye yaptım bilmiyordum ama yaptım işte. Fakat beni dinleyemeyecek kadar kendilerini kaptırmış duruyorlardı, umarım örümceğe çok zarar vermezlerdi. Yüzümde büyümüş ve parlayan gözlerle üzgün bir bakış vardı. Gerçekten, çok sinir bozucuydu. Ağzım açık diğerlerine bakıyordum. Örümcek bayılmıştı bile. Olduğum yere sinir bozucu bir yüzle oturdum ve örümceğe bakakaldım. Çok hızlı olmuştu ve.. Sinir bozucuydu evet.

» 16. Yasak Orman Seferi - Kayıp Gençler
» DEAN'IN 16. YASAK ORMAN SEFERI.YOLCU KALMASIN...(baykuşhane)
» Dean'ın geleneksek yasak orman SEFERİ (sadece öğrenciler ve hogwarts çalışanları)
» Yasak Orman Dönüşü
» 4 ocak - yasak orman gezisi