II. Dönem Astronomi Dersi

İçeri girdiğimde çok romantik bir sahne ve sıcak bir tablo gördüm. . Tam bu dersin profesöründen beklendiği gibi Profesör Ekaterina'da teleskobuyla aşk yaşıyordu. . Bir süre sessizce ikisinin bitmek bilmeyen kurlarını izledim. . Pekte yakışıyorlardı birbirlerine. Özellikle profesörün yüzündeki o gülümseme herşeyi açıkca anlatıyordu zaten.

Benim için gerekli gözlemler ve hareketleri izledikten sonra sessizce profesörün arkasından yaklaştım ve parmaklarımla mavi koltuğu kavrayarak sessizce beklemeye koyuldum. . Beni bu yakınlarda farkedeceğini düşünmüyordum ama arkasındaki kıpırtının sebebini görünce aşk yaşarken yakalanmış bir ifade yerleşiceğine eminim. .

"Ama kaptan!" Kulelere çıkmadan beni yakalayan kovalayıcımız Noel için gidip gidemeyeceğini soruyordu.Ona dönüp omzuna elimi koydum "Bak koçum eğer antreman açığını kapatacaksan benim için hava hoş... Ama eğer formsuz olduğunu farkedersem yedeği geçiririm yerine. Tamam mı asker!" Çocuğun gözleri parladı. Hazırola geçip "Tamamdır Kaptan!" diye selam verip uzaklaştı. Ben de gülümseyip Astronomi kulesine çıktım. Profesörle konuşup merdivenlerde antreman yapıp yapamayacağımızı sormalıydım en kısa zamanda çünkü gerçekten çoktular ve eminim ki 30 kere inip çıksak harika olurdu. Kapıya ulaşıp sert bir biçimde açtım. Sanırım içerideki sessiz ortamı bozan bir hareketti bu. Ne var? Anlamında bir ifade yaptım Profesör ve Slytherin çocuğa. Zaten bu Slytherin çocuğa uyuzdum ama Astronomiciyi severdim bak yalan yok. Koca çantamı sıralardan birinin üstüne atıp sıraya oturdum zıplayarak. "Özel birşey konuşmuyosunuzdur umarım, ha?"

Ani ses kafamı kapıya çevirmeme neden oldu ki bütün süprizimin bozulmasına sebebiyet vermişti. Bu çocuğu daha öncede görmüştüm. Her gördüğü yerde bana pis bakışlar atan şu takım kaptanıydı. Kendini beğenmiş şeylere tahammülü olmayan bir insan olarak ben ister istemez Hogwarts'ta ilk sevmediğim şey olma şerefine ermişti kendisi. . Çok brüt hareketleri vardı, kasları olan insanların kendini bir şey sanmasına dayanamazdım. . Vücut değil teknik önemli dostum demek isterdim ama anlayacağından şüpheliydim. . Onun yerine gümüş gözlerimi gözlerine dikip soğuk bir tavırla;

"Hayır hiçte bile. Hoşgeldin. ." dedim.

O sırada kapıdan içeri tanıdık bir sima girdi. Gözlerimi çocuğun üzerinden ayırmadan aynı ses tonuyla selam verdim;

"Selamlar küçük hanım."

Üzgünüm soğuk çıktıysa sesim ama şu anda ciddi bir bakışma yarışması içindeyiz Nora diye geçirdim içimden. Hoş alışkındım ben buna kedilerimle zaten bol bol yapardım. O yüzden göz kırpmadan uzun süre bakma konusunda sıkıntım olmazdı.

Uzun bir uyku evresinden sonra nihayet dersler için yanıp tutuşuyordum.Hemde astronomi dersi bu! Lakin bir sorun vardı.Kuleye çıkmak.Tamam,ağır bir şekilde merdivenlere abandım.Bacaklarım kopucakmış gibi olsa da yine de oraya varmalıydım.Sınıfa geç kaldığımı farkettiğimde çok geçti.Neyse.Mekana girdiğimde garip bir hava hakimdi.Gözlerimle direkt Nora ve Zamiel'i aradım.Ve ta da! ordalardı.Yanlarına gittim.
"Hey,veni vidi vici!" dedim.

Profesörün teklifi Zamiel'in dikkatini dağıttı. Aslında uygulamalı bir ders görmeyi gerçekten istiyordu fakat şu Jock bir türlü pes etmek bilmiyordu. Amacını merak ederek gözlerini ayırmadan profesörle konuştu;

"Tabii ki başlamak daha mantıklı profesör ama arkadaşımız bakışlarını üstümden alamıyor bir türlü. . Bu konuda ne yapabiliriz ?" Suratına yerleştirdiği sırıtışla çocuk iyice sınıra dayanmış gibi görünüyordu, şimdi bir olay patlak verirse eminim kimse şaşırmazdı.

O sırada Stan içeri girmiş ve selam vermişti ama şu anda birbirine kenetlenen iki çocuğunda umurunda değildi dünya. Zamiel sessizliğini korudu ve sırıtarak bakmaya devam etti.

Sınıfa girdiğimde sınıf dolup taşmıştı. Bende bulduğum ilk yere oturdum. Görünüşe göre ders başlamak üzereydi. Her zamankinin aksine bu sefer biraz oyalandığım için derse de geç gelmişim gibi hissediyordum. "Umarım çok geç kalmamışımdır.." diye sessizce mırıldandım.

Slytherin uyuzu bana alttan alttan laf sokarcasına hoşgeldin dedi. Sırıtarak "Ben de öyle ummuştum zaten." dedim aslında gözlerimi üstünden çekecektim de bana bakmayı sürdürünce ben de ona delici bakışlarımı atmaya başladım. İçeri giren Slytherin kız önümden geçip selam verince de ağzımda birşeyler geveledim. Lan bu Nagao hala bana bakıyordu. O değil de umarım bu pis bir bakışmadır. Çocuk gay falan çıkarsa başımıza dert almayalım. Bu arada içeri girenler falan olmuştu. Benim suratımda da hala uyuz bir gülümseme vardı. Profesör sakin olun şeklinde bakış atsa da -bu sınıfta herşeyi bakışlarımızla anlatırız biz evet- eğer Nagao bakmayı keserse ben de keserdim. Bu arada Slytherin kızın parfümü çok güzeldi hala kokusu burnumdan gitmemişti. Masadan aşağıya atlayıp sandalyeye otururken de hala çocuğa bakıyordum ki sonunda bardağı taşıran bi laf etti. Elimi sıraya sertçe vurdum "Lan!" diyerek hızla ayağa kalktım. Kendime zar zor engel olmuştum. Yoksa sıraların üstünden uçmayı planlıyordum çünkü "O iğrenç sürüngen gözlerinle bana bakmayı kesebilirsin mesela." diye hırlamakla yetindim. İçimden kendi kendime derste sakin olmam gerektiğini söyleyip duruyordum. Bahçede yakalayıp pekala pataklayabilirdim herifi.

"Lan ? Ne kadar kaba. Hm sanırım sinirine dokunan bir şey yapmış olmalıyım acaba ne. . Takımına laf söylemedim, kasların sönmüşte demedim. Saçların her zaman ki gibi sportif. Gene dört dörtlüksün, neye sinirlendin acaba. . "

Düşündüğüm gibi kendini tutamayan biriydi. Tıpkı bütün kendini beğenmiş Jock'lar gibi. . Gözlerimi üzerinde gezdirip zayıf noktalarına baktım. Üst vücudu yapılı olsada altı zayıf duruyordu o yüzden her hangi bir durum olursa altına saldırmam gerekiyordu. .

"Ve Bay Kaslı sizi bilmem ama ben gözlerimin rengini severim. Tabii sizin sportif kişiliğinize hitap etmemiş olabilir. Madem öyleyse rica etsem çenenizi kapar mısınız ? Böylece profesörde dersine başlayabilir."

Tam o sırada Nora arkamda belirdi. Evet yakınımda olunca yarattığı histen tanımıştım. Her insana göre değişiyordu ve eğer şu anda gözlerim kısıksa bu Nora'dan başkası olamazdı. Zira bu kızda beni mayıştıran bir şey vardı. Kedi veya insan farketmez ne zaman yanıma yaklaşsa rahatlıyordum. . Baş parmağımı kaldırıp herşeyin tamam olduğunu belirttim ve arkama bakıp gülümsedim. Bir kızı kavgaya dahil edecek biri değildim zira. . Sessizce saçlarımı toplayıp bakışlarımı gene çocuğun gözlerine diktim.

Nagao'nun dediklerini sakince dinleyip gülümsedim. Sonra profesöre baktım omuzlarımı sirkip "Ben başlatmadım." dedim kısaca sonra da biraz daha sesimi yükselterek "Tamam bela arıyorsun Nagao ama derste olmaz. Başka bir zaman yılan kafanı ezebilirim." Sonra arkama yaslandım ve sinirimi geçirmek için iç çektim. O değil de konuşurken belden aşağıma bakmıştı. Oğlum Oliver çok içli dışlı olma çok gay belirtisi veriyor bu adam. Güzel kokulu kız da onun yanına yanaşıp bakışları ile katılmıştı. Zaten bir Slytherin sana sataşırsa, başka yılanlar da onun arkasında olur. Sadece arkasında... Eğer bir kişi yakalanırsan 3-4üne katlanman gerekir. Bu olayı daha önce de yaşamıştım. Gözlerimi profesöre diktim -dediğim gibi biz bakışlarla anlaşabiliyoruz- "daha fazlasına izin verme, sadece sizin için kendimi tutuyorum." bakışıydı bu. Zaten profesör de anlamıştı ama yanıma gelip beni uyardı. 'Cırtlak' Petrasova'yı peşime takmamak mı? İksir dersinde yaptıklarımdan sonra illa ki peşimdeydi. Ondan değil babamdan korkuyordum. Neyse derse başlama sorusuna cevap verme gayretini göstermedim. Önceki derse girmemiştim zaten.

Profesör'ü dinledikten sonra başımla onay verip gülümsedim sonra Nora'ya dönüp önden buyur ettim;

"Ormanda bu nezakette bulunamamıştım ama şimdi lütfen önden buyurun."

Şanslıydı ki kin besleyen bir insan değildim yoksa çok uzardı bu olay ve işin içine ne kadar fazla kişi karışırsa birimizin sağ çıkma ihtimalide o kadar azalırdı. Ayrıca insanları karıştırmak saçmadır. Fazlalık kaosu beraberinde getirir. İlla ki gerzeğin biri yakın dövüşte asasını çekecektir, işte o zaman istenmeyen şeyler olabilir.

Bunları düşünürken ettiği lafı hatırladım;

"Dikkat edin Bay Kaslı yılan aslanla kıyaslanamaz ama kendisine dikkat etmesi gerektiğini pekala bilir. Aslan ise boyutuna güvenir, hafife alır çünkü gururludur ama unutmayın ki yılan aslandan küçük bile olsa her etkiye bir tepki doğar. Sanırım hatırlatmama gerek yok bunu değil mi ?"

Sonra yerime dönerken profesörle göz göze geldim.

"Bu arada profesör bu ders takım yıldızları işleyecektik. Benim yerime Nora'yı alabilirsiniz, zira benden daha istekli görünüyor bakmak için." dedim gülümseyerek.

Tam bitti derken Nagao tekrar laf sokma çabalarına girdi. Elimi tekrar sıraya vurdum ama profesör yapma demişti değil mi? Bu yüzden sadece ona bakış atıp tekrar önüme döndüm. Yok aslan kendini bişey sanarmış falan. Tekrar derin bir nefes aldım ve kendimi sakinleştirdim. Amacı neydi bu çocuğun be? Sıraya indirdiğim yumruğu sıkmayı bıraktım ve parmaklarımı çıtlattım. Şu çocuk laf etmeye devam ederse kalkıp gitmem gerekecekti sanırım yoksa profesöre ayıp olurdu. Ki bu kadını severim yani.

Oturduktan sonra profesör yanımıza geldi bana sakin olmam gerektiğini söyledi ve elini boynuma koydu. . O sırada kısa bir süreliğine aşırı derecede mayıştım. Neredeyse Nora'nın beni kediyken sevmesi gibiydi bu his. Bir an kendimi gene kedi gibi hissettim ve gözlerimi kapadım. Taa ki Nora durumumu öğrenmek için beni dünyaya döndürene kadar. İyi misin diye sordu bana. Tabii ki iyiyim ne yani ufak bir takışma ve bu güzel his benim moralimi mi bozacaktı ? Aslında bir an içimden "Beni sevmeni istiyorum." demek geldi, hatta tam ağzımı açmıştım ki Profesör kızı teleskobun başına çağırdı. . Bende suratımı asıp yanımda kalkışını ve ayaklarını sürüyerek uzaklaşmasını izledim. Sanki çok uzaklara gitmiş gibi görünüyordu.

Nora teleskopun başında yerini aldığı sırada bende az önceki olayları unutup kafamı derse vermeye çalışıyordum. Zira bu tarz olaylarda sakin olmak en önemli esastı. Yapacaklarımı gözden geçirirken bir yandanda gözlerimi dikmiş profesöre bakıyordum. Bu odaklanmamı sağlıyor ve az önceki hareketini aklıma getirip beni rahatlatıyordu. . Aslında hoşuma bile gitti denebilir. Bir an hiç bir şey umurumda olmadı öylece boşlukta süzüldüm. Sonrada geri döndüm. .

O sırada profesör sınıfa 3 farklı boyutta yıldızı gösteriyordu. Bende mayışıklığımı üzerimden atıp dikkatimi oraya verdim zira hologramlar her zaman ilgimi çekmiştir. En küçük olan bizim Güneş'imizdi demek ? Heh. . Yeni şeyler öğrenmek güzeldir, insanın zihnini tazeler ve serbest çağrışımlarla anılarını canlandırır. Örneği güneşi görmek Xi ile birlikte ülkemizde yazları geçirdiğimiz günleri hatırlatıyordu. Yapacak hiç bir şeyimiz yoktu ve rahatça aylaklık yapabiliyorduk. Hoş Xi şu anda da yapıyor, baksanıza derse bile gelmedi adam gene. .

Ben bunları düşünür ve profesörü dinlerken ders sona ermiş ve sorular alınmaya başlanmıştı. . Sessizce yerimden kalkıp mayışık mayışık gerindim ve kafamı kaşıyarak konuştum;

Profesör geçen ders soracaktım fakat zaman bulamadım. Eğer mümkünse yıldız patlamalarına ve kara deliklerede değinebilir misiniz acaba ?"

Mekanda olup biten bu şeyler olurken her zamanki gibi sessizliğimi korudum.Etraf sakinleştikten sonra Zamiel'in yanına yaklaşıp birşeyler gevelemek istedim.
"Hey,iyi bir büyücü değilim ama onu isal edicek iksirler yapabilirim? Yada istersen bulaşabilirim ona? Unutma ki dövüşlerde iyi olmasam da hala pislik yapabilirim." dedim. Bu adam için herşeyi yapardım.Arkadaşlık buydu değil mi?

Çenemi sıradan ayırıp Stan'e döndüm. Her iyi arkadaşın yapacağı gibi destek çıkıyordu bana. Ama herhangi bir şey olursa karışmasını istemiyordum. Benim yüzümden başına bir şey gelsin istemezdim.

"Sen kafanı yorma dostum henüz bir şey olduğu yok, olacak gibide görünmüyor. Ama bir şey lazım olursa söylemekten çekinmem merak etme. dedim elimi omzuna atıp sonra tekrar çenemi sıraya dayadım

Astronomi dersi...Gökyüzü ile ilgilenmek kim istemez ki? Zaten hep merak etmeşimdir.Bu yıldızlar falan.Sınıfa yaklaşmıştım.Merdivenlerden çıkarken hep buranın mimarına küfrediyordum hemde insanların neden benden nefret ettiğini düşünüyordum.Gerçekten sırf şeytani bir görünüşüm var diye mi sevilmiyordum? Yaptığım makyajdan dolayı mı? Kıyafetlerden dolayı mı? Heh...Kimse dürüst olmuyor ki şu dünyada.Kahretsin hiç bitmeyecek mi bu merdivenler?

Sınıfa vardığımda çoktan bir düzen kurulmuştu.Ravenclaw'lı pek göremedim.Neyse,diğerlerine bir göz gezdirdim.Görünüşe göre bir anlaşmazlık olmuştu.Hahaha acaba kim dayak yedi? İnsanları biraz daha süzdüm.Hep standart tiplerdi.Fakat...Şu Slyth çocuk...Dikkatimi çekti.Onun yanına doğru gittim.Kayda değer biri olabilir.Dış görünüşü çok dikkat çekiciydi ve gözleri sanki gulyabani gibi gösteriyordu onu.Sonra gözlerim yanındaki siyah saçlara takındı.Çok siyahtılar.Bu da kimdi? Lanet olsun,bu merak beni öldürüyordu.O kırmızı gözlü çocuğun yanına gittim.
-"Hey,sen...Kimsin?" sözcükler ağzımdan kaba bir tonda çıktı.