III. Biçim Değiştirme dersi ~

Zamiel dersin içeriğini duyduğunda sevinmekten alıkoyamadı kendini. . Sonunda istediği olmuştu yani tam istediği olmasada yarı yarıya olmuştu. . Profesör kendisini işaret ettiğinde bir şarkı mırıldanarak odaya girer. .

"Hm hhm hmhhm hmm"

"İçlerinden biri en yakın arkadaşınız! Onun haricinde diğerlerini ezmenizi istiyorum. Merak etmeyin arkadaşınızı ezerseniz sadece revirlik olacaktır. Kimsenin dersimde ölmesine izin vermem."

Sakin sakin beklemektedir. Ama son duyduğu şey biraz keyfini kaçırmıştır. . Kedi ezmek mi ? İşte bu hayatta yapmayacağı bir şeydir ve içi bir anda öfkeyler dolar. . Daha sonra kendini sakinleştirip gelen birbirinden tatlı 5 yavruya uzun uzun bakar. . Hepsi çok az farklarla birbirlerine benzemektedirler. Fakat tek bir farkla içlerinden biri kuzgun karası tüylere, pembe bir buruna ve buz tonunda açık mavi gözlere sahiptir ve diğerleri etrafta dolaşırken o tek kedi dümdüz Zamiel'e bakmaktadır. .

Daha sonra eğilip kedileri çağırır. . Önce siyah tüylü, siyah burunlu ve yeşil gözlü bir tane gelir. . Tıpkı Zamiel'in ilk kedisi Yurine gibi. . Kediyi zarif bir hareketle bacaklarına dolanır, o sırada kediyi kucaklayıp cübbesinin cebine koyar ve kafasını sever. Daha sonra diğer kedileri çağırır, ilk dikkatini çeken kedi hariç hepsi gayet zarif bir şekilde yürürlerken o kedi biraz daha sarsak yürümektedir. Tıpkı 4 ayağa alışamamış biri gibi. .

Diğerlerinide cübbesinin ceplerine koyar ve son kedinin yanına gidip eğilir. Çenesinin altını kaşırken gözlerini kısan ufaklık mırlamaya başlar ve Zamiel'e sokulur.

Buraya gelin bakalım küçük hanım. . Diyerek yavruyu bebek gbi kucağına alır ve patileriyle oynamaya başlar. . Ardında kulaklarının arkasını kaşıyarak kapıdan çıkar.

Profesörün yanına yaklaşır;

"Sanırım bunlar size ait profesör." der. Cübbesinin ceplerindeki diğer 4 yavruyu göstererek ve sevimli bir surat ifadesi takınıp ekler;

"Herkes çıkana kadar geri dönüştürmesenizde biraz daha sevsem ? Baksanıza ne kadarda mutlu görünüyor. . Ve sonunda beni dinlediğiniz için teşekkür ederim profesör." Sevgiyle göğüsüne bastırılırken Kedi Nora'da açık buz mavisi gözlerini kısmış keyifle mırıldamaktadır. .

Nora kucağından atladı ve dönüşmeye başladı. . Tekrar eski insan haline dönüştü. Tamam böylede iyi olabilirdi ama kedi hali daha sevimliydi, hiç olmazsa oynayınca kızma ihtimali yoktu. O yüzden suratına hüzünlü bir ifade yerleşti çocuğun sonra Nora içeri girdi ve Zamiel'e sırasının geldiğini gösteren bir bakış attı. . Zaten hemen sonra profesör kendisini bir kediye çevirmişti.

Karakterin gözlerinden;

Profesör beni kediye çevirdiğinde yaşadığım mutluluğu size anlatamam. O her yöne hareket eden kulaklar, o tatlı kuyruk, o minik patiler ! Ah Lord gene beni şaşırtmayı becerdin değil mi ? Hiç bu kadar mutlu olmamıştım, içimden gülmek geldi ama onun yerine mırlamaya başlamıştım. . Lanet olsun harika bir duyguydu bu, sevinçten yerlerde yuvarlanmaya başladım. . Daha sonra ikinci bir zevkti tattım; havada süzülmenin güzel hissini. . Bugün sanırım en mutlu günümdü. Birde az sonra Nora tarafından sevilirsem tam olacaktı. .

Odaya girince ben hariç diğer tüm kediler bir yerlere dağıldı, ikisi uyumaya, biri kolilerin tepesine, bir diğeride kapıyı tırmalamaya. . Bense asil bir oturuşla meraklı meraklı bakınmaya koyuldum. Oda çok büyüktü, Nora dahada büyüktü ve benimde bir kuyruğum vardı. İkide bir gözüm ona kayıyordu. . Evet tahmin ettiğim kadar güzel bir şeydi kuyruğun olması. Hem öyle yanlışlıkla üstünede oturamıyordun zira sen otururken içgüdüsel olarak kenara çekiliyordu. .

Ah bu gün hiç bitmesin isterdim ki Nora bir bir kedileri almaya başladı, hepsini bir koliye koydu ve bende kaçınılmaz sonumu yani kucaklanmayı beklemeye başladım. Sonra arkamdan beni kavrayan büyük elleri hissettim zaten, ister istemez keyiflenmiştim. . Sıcak eller beni tutuyor ve içimi ısıtıyordu ki bilindiği üzere kediler sıcağa bayılırdı. Ama kaldırılınca içgüdüsel olarak arka patilerimi kendime çektim, hoş sevimlide bir görüntü oluşturmuş olmalıyım ki Noranın elleri biraz daha ısındı.

Sonra dışarı çıktık zaten, O sırada profesörü görüp patimi salladım;

"Nyaa ! Purr ~ (Yani:Çok teşekkür ederim profesör size minnettarım)"

Sonrada zaten Nora beni aldı, boş bir sandalyeye geçti kucağına aldı ve kulaklarımı kaşımaya başladı. Bende hiç direnmeden saldım kendimi. Ah Lordum lütfen profesör hafızasını kaybetsinde sonsuza kadar böyle kalayım. . Lütfen !! Gözlerimi açtım ve Nora'nın göğsüne başımı sürtüp patimi yüzünün hizasında salladım;

"Nya-yaa ?? (Daha çok ??) İnsan her gün kedi olamıyordu ki. Tabii ki biraz şımaracaktım. . Kuyruğumu keyifle savurup Nora'nın yüzünün önünde tekrar salladım patileri. . (Hadi ama daha ne bekliyorsun !? Sev beni, sev sev sev. Okşa kulaklarımı kaşı, Zaman azalıyor, tekrar insana dönüşmek istemiyorum. Zaman kaybediyoruz !)

Anlamıştı beni tanrıya şükür ensemden tutup kaldırdı ve burnuma hafif bir dokundu. İç güdüsel olarak suratımı buruşturup gözlerimi kıstım. Şahsen benim kedim yaptığında bayılırdım buna. Sanırım Nora'da aynı düşünüyordu ki yüz ifadeside bunu kanıtlar gibiydi. .

Beni indirmeye fırsat bulamadan patimi alıp burnuna koydum ve mırlayarak gözlerine baktım

"Nyaaa ~ (Durmamam için bir sebep yok ki küçük hanım.)"

Sırt üstü kucağına yatıp patilerimi kendime çektim ve cenette geçen o dakikaları keyifle yaşadım. Ah Lordum ne büyük bir zevk !! Mutlu olduğumu anlaması için sanırım bir ses çıkarmama gerek yoktu ama genede mırlamaktan alı koyamıyordum kendimi. Düzenli olarak çıkan şu ses onun kadar benide bitiriyordu. . Kedi olsam narsist olurdum sanırım. Sevmesi durunca karnına sürünmeye başladım sonra o da yetmeyince 2 ayağım üstüne kalkıp kafamı boynuna dayadım ve miyavladım. Kedi olmak harika !

"Nya ?(Daha çok ? :3)"

Hah evet...Acaba hangisi kimdir? Kedilere baktım da,hepsi aynı duruyor.Biri hiç kıpırdamıyor,biri sanki acı çekiyormuş gibi bakıyor ve...bi dakka! acı çekiyormuş gibi bakan kedinin gözleri ne kadar garipti? Kırmızı? Şüpheli bir durum.Diğer kedilere de bakmalıydım.

Birisi çok sakindi.Neredeyse kıpırdamıyordu.Diğerleri ise standart birer kedi gibi davranıyorlardı.Kırmızı gözlüyü seçtim.Elime aldığımda bir ürperti hissettim.Lanet kedi yüzünden olmuştu sanırım.Kediyi biraz sevdikten sonra profesöre verdim.

"Hey.bu doğru kedi mi?" dedim.Şüpheli bir durumdu.Tahminen bu kedi o kırmızı gözlü çocuk olabilirdi.Gerçi bide çilek kokuyordu.

Kedi olmak kadar korkunç biri yoktu...NEFRET EDİYORDUM! Şu halime bak.Dünyanın en nankör hayvanı oldum! Tatlı durabilirdim ama bu hal çok kötü.Bir an önce bitmesini diliyordum.Patilerimi inceledim.Vaov...Dilimle yalamaya başladım kendimi.Zevkliydi.Sonra birinin geldiğini gördüm.Dev gibiydi! Karanlık tipli bir kişiydi.Ah evet...Bu o kızdı.Etrafa biraz bakındı.Doğru kediyi seçmesi biraz vaktini alıcak gibi gözüküyordu.Ona bakmaya başladım beni alması için.Gözlerimi ona diktim.O da bana baktı.Sanırım anlamıştı.Diğerlerini ayağıyla savuşturup beni kavradı.Vay canına...Elleri buz gibiydi.Tıpkı bir ceset gibi.Beni pek kibar tuttuğu söylenemezdi beni.Tırmıklamak istedim ama bunu yaparsan sonu kötü olabilirdi.Beni profesöre uzattı.Profesör ise onaylamış gibi kafasını salladı.

Dönüşü başladığında insan olmayı çok özlediğimi farkettim.Boyum uzadı,saçlarım belirdi,patilerim birer el oldu.
"Ah evet!" diye bağırdım.Kedi olmak korkunçtu.Sonra o kıza baktım.
"Sanırım sende." dedim ve oradan uzaklaştım.Mekana girmiştim.Bakalım ben ne yapacaktım?

Stan'i dönüşmesini izledikten sonra odaya girişini izledim.Ardından dönüşüm sırası bendeydi.

Herşeyiyle kendimi kedi gibi hissediyordum.Miyavlamak geliyordu içimden ama olmuyordu.Kendimi süzmeye çalıştım.Sonuç olarak çok hoş bir kedi olmuştum.Siyah ve kırmızı tonlarında tüylerim vardı.İlgi çekiciydim.

Kedilerle birlikte odaya girdim.Ah lanet kediler,çok salaklardı.Birisine dalmamak için kendimi zor tuttum.Hatta birisi yanlışlıkla bana çarptı.Ona sağlam bir pati oturtmak için neler yapmazdım.Keşke gerçekten kedi olsalardı,ama eşyalardı...Stan'e doğru bakmaya başladım.Kendimi farkettirmeliydim ki kafamı kurtarabiliyim bu odadan.Çok kararsız görünüyordu.Şu adam bir kezde kararlı olabilse...Ona kendimi belli etmek için biraz hile mi yapsam diye düşündüm.Fena fikir değildi.Yandaki kediye dönüp sağlam bir vücut koydum.Darbeden dolayı hafiften salladı.Sanki kazara vurmuş gibi hava yarattım.Sonra Stan'e baktım.Gözlerinde zafer ışığını gördüm.Beni ellerine aldı...

Kediler içeri doluştuğunda çok farklı kediler vardı.Ah evet,tip tip kediler.Renkleri bile farklıydı.O kadar kedi vardı ki...Iyyy! Lanet yaratıklar.Nankörler! Tamam sakinim.Evet,şu gri kedi dikkatimi çekti.Lakin çok sakin duruyordu.Bu olamaz.Elisa çok agresif ve karanlık bir kedi olmalıydı.Kahverengi kediyi inceledim...yaramaz bir kediye benzemiyordu.Etrafa bakınıyordu sadece.Üçüncü kediye baktım,simsiyah bir kediydi.Kendini yalayıp duruyordu.Elise böyle yapmazdı.Derken kırmızı ve siyah tüyleri olan bir kedi kahverengi kediyle çarpıştı.Kazara olmuş gibi durmuyor.Muhtemelen bu oydu.Diğerlerine birer tekme atıp onu yerden kavradım.Bir kediye göre çok soğuktu.Brr....Gözlerine baktığımda ürkütücü bir kedi olduğunu farkettim.Elimdeki kediği profesöre gösterdim.Ardından bir sandalyeye oturup Elisa okşamaya başladım.Rahatsız olmuşa pek benzemiyordu hani...

Stan'in elleri...Üzerimdeydi...Çok ezici bir durumdu bu.Beni okşuyordu.Gerçek hayatta asla buna izin vermezdim.Suratına bir tane yumruk oturtmuştum.Ama bu sefer...Çok hoşuma gidiyordu.
"Mrrrr...." dedim.İstemeden çıkmıştı ağzımdan.Patilerimi ellerine bastırıyordum.Keşke bu an hiç bitmeseydi...

Ne diyordum ben? Hayatım boyunca hiç yapmadığım davranışları şimdi yapıyordum? Bu kahrolası çocuğun gücü neydi? Sevgiden yoksun büyümüştüm.Ama bu çocukta...onun gibi birşeyler var.Emin olamıyorum.Duygular bana yabancı.En iyisi sadece andan zevk almak.Bu yabancı...Bu stan...gerçekten ilginçti...

"Sadece yapman gerekeni yap Elisa...Kaderinin yolları onunla keşisecek...Bundan kaçamazsın.Unutma...senin anahtarın o."
İçimden gelen bu seste neydi? Yoksa o doğru insan mıydı? Bu sestende,duygulardan da nefret ediyorum.

Stan'in ellerine yatıp ona doğru baktım.Kedi halimden hoşlanmış gibi duruyor.O doğru miyavladım.Ah evet...Sevgiymiş?

Kucağımdaki kediyle yada daha doğrusu Elisa'yla oynuyordum.Okşuyordum onu.Çok tatlı olmuştu.Bu karanlık insan...ne bileyim...tatlı durmuştu.Neyse,zaten kedileri de sevmezdim.Ama bu kedi farklıydı.Nankör gibi durmuyordu.Parmaklarımı kafasına bastırıp birşeyler mırıldandım.
"Bahçede bir ara buluşalım mı?" dedim.Gülümseyerek demiştim.Umarım yanlış anlamazdı.Bir yanda da profesöre bakıyordum.

-------------------------


Dersi kapatıyorum. Her öğrenci binasına 10 puan götürdü. Her katılan diyorum...


Slytherin - 30
Rawenclaw - 10
Hufflepuff -10
Gryffindor - Kalbimin birincisi.