I. Dönem Biçim değiştirme dersleri

Karin'in programındaki ikinci ders biçim değiştirmeydi. Sınıfa girip karşısında baykuşhanede onu tersleyen adamı görünce şaşkın bir şekilde kalakaldı. Demek o biçim değiştirme öğretmeniydi! O kadar şaşırmıştı ki sonradan farketti, sınıfın ortasında kocaman bir küvet vardı! Ve küvetin içinde de... İçinde de... Balık kuyruğu olan, pullu, yeşilimsi derili... Bir kadın. "Denizkızı?" diye mırıldandı. Ama bu bildiği denizkızlarına hiç benzemiyordu. Kesinlikle "Küçük Denizkızı"ndan fırlamış bir karakter değildi: gayet çirkin ve balıksı görünüyordu.

Adam konuştuğunda aksanı yine yukarıda duyduğu gibi komikti. Karin bunu öyle gülünç buluyordu ki şaşkınlığını unutmuştu. Bunu bırakıp derse odaklanmaya çalıştı, biçim değiştirme özellikle zor olduğunu düşündüğü derslerden biriydi. Okula gelmeden önce kitapları incelemişti ama son derece anlaşılmaz bulmuştu. Şimdi de bu denizkızı çıkmıştı başına...

Birkaç saniye sonra Petrasova uzanıp yaratığın elini tutmuş, gözlerini kapatmıştı. Ve dönüştü. Sınıftan şaşkınlık çığlıkları yükseldi. Bir an sonra ise her şey eski haline dönmüştü.
Karin Profesörün söylediklerini not ederken o da "Sizden sadece yüzgeçler ve solungaçlar bekliyorum." diyordu. Karin şok geçiriyordu. Ne beklemesi gerektiğinden emin değildi ama bu adam daha ilk dersten kendi biçimini değiştirmesini bekliyorsa kafayı yemiş olmalıydı! Hayır, Biçim Değiştirme İçin İlk Adım'daki ilk konunun bu olmadığından emindi. Kibrit çöpünü iğneye çevirmek gibi sıkıcı bir şeyler yapmalıydılar...

Karin umutsuz bir şekilde küvete baktı. Bu adamın nereden çıktığını, neden şölende olmadığını ve niye böyle tuhaf davrandığını merak ediyordu...

RP Dışı: telefondan girdiğim için kaç satır olduğu konusunda hiç bi fikrim yok, yetmezse sonra eklerim bişeyler

"İşte ilginç bir ders daha" dedi kendi kendine.Biçim değiştirmek ama kehanetin aksine kulağına hoş geliyordu.Durup saatlerce bir şeyler görmeye çalışmaktan iyiydi.Belki kendine kedi kulakları yapabilirdi ya da tavşan ve bir kuyruk sevimli anime karakterleri geliyordu aklına tilki kuyrukları kedi kulakları ."Gerçekten eğlenceli" dedi kendi kendine.Sınıfa girdiğinde karşılaştığı yüz tanıdıktı.Usulca "günaydın Profesör" diyerek bir yer bulup oturdu.Şaşkınlıkla öğretmeninin biçim değiştirmesini izledi.Profesör o kadar çabuk ve rahat yapmıştı ki kolay diye düşündü. Solungaçlar yerine bir çift kanat daha iyi olurdu diye iç geçirdi çünkü balıklardan ve onlarla ilgili şeylerden hep nefret etmişti.Deniz kızını bir daha süzdü "ahh ne hayal kırıklığı" dedi.Masallarda anlatılanlar, öyle bilmeye devam etseydi keşke en azından güzellerdi.Ama gözlerinin önünde duran şey tamamen farklıydı.Denizle ilgili bildiği bir güzellik daha kaybolmuştu şimdi.Profesörün ağzından çıkan her şeyi not etti nede olsa eski bir alışkanlığıydı. Unutkan olduğu için aldığı notlar hayat kurtarıcısıydı.Yazdıklarını gözden geçirdi ve solungaçları hayal etti.Gözlerini yumdu.Hiç bir değişiklik hissetmiyordu.Bir daha denedi aklına ailesinin zorla balık yedirtmeye çalıştığı günler geldi.Tabağında duran balık ,şimdi gözünün önünde bu tablo vardı.Dikkatini toparlamaya çalıştı.Tekrardan gözlerini deniz kızına dikti.İyice süzdü.Gözlerini yumdu hayal etti; yüzgeçler.Şimdilik yüzgeçlere uğraşıyordu.Başarırsa solungaçlara geçmeyi düşündü.Aklına bir anda nasıl eski haline döneceği geldi.Nasıl dönecekti "ya hep kokuşmuş çirkin bi balık olarak kalırsam" diye korktu.Profesör nasıl eski hallerine döneceğini anlatmamıştı.Sadece dönmüştü işte.Bakışlarını notlarından kaldırıp Profesöre baktı gözlerini yummuş kafasını masaya koymuştu."Uyuyor galiba" dedi farkında olmadan sesli söylemişti bunu.En iyisi rahatsız etmemekti "ne de olsa ingilizce anlatmak için yanına gideceğim" diye düşündü o zaman sormak onu uyandırmaktan daha mantıklı göründü.Notlarına ve deniz kızına tekrar tekrar baktı.Sonra sessizce sınıftakileri izlemeye başladı.Gördüğü kadarıyla kafası karışık olan sadece kendisi değildi.Bu içini rahatlatmıştı.İlk ders bitmiş sınıf boşalmıştı.Profesör uyanmış deniz kızının yanına gidiyordu.Yavaşça yanına yaklaştı."Merhaba Profesör" dedi."Ben bu günkü dersi pek anlamadım yani eğer dönüşmeyi başarırsak nasıl eski halimize döneceğiz" dedi.Bunu dışlanmaktan korkarak söylemişti.Çünkü belkide herkesin bildiği bir şeydi bu.

Ahh biçim değiştirme . . . Bu dersi kaptığımda çok eğleniceme eminim .

Profesör bir deniz kızının elini tutup kendide döönüşünce istemsiz bir şekilde "Wuhuuuuw !" diye bağırdım . Bu çok zevkli gözüküyordu.Ve işin güzel yanı dçnüştüğün şeyin dilinden anlıyor olmandı o küvette çok eğleniyolar gibi gözüküyorlardı ettikleri muhabbeti çok merak etmiştim . Ve ilginç bir şekilde deniz kızı Profesöre yaklaştı ve bir anda profesör atladı ve eski haline döndü suratı ilginç gözüküyordu biraz üzgün ve telaşlı. Merak Merak Merak . . . ne olduğu hakkında bir soru sorsammıydı yoksa hiç kurcalamasammı ?

Profesör bizden yüzgeç ve solungaç çıkarmamızı istedi . Benim aklımda hala profesörün , deniz kızıyla olan ilişkisi vardı. Bu sırada Seigi kalktı ve profesörün yanına gitti bende bir cesaretimi topladım ve arkasından gittim bu sırada Seiginin çok mantıklı sorusuna şahit oldum bunu düşünmemiştim . Nasıl eski halimize döncektik . Profesör Seigiye açıklamasını yapmaya başladı bende Seiginin arkasıda bekliyordum ama sonra bu soruyu sormanın en azından derste sormanın pekte mantıklı olmayacağını düşündüm ve sırama geri döndüm.

Gözlerimi kapadım ve o deniz kızı gibi hissetmeye çalıştım suyun altının özgür ülkem olduğunu şu anda o deniz kızına ne kadar ilginç geldiğimizi . . . Vücudumda ilginç şeyler hissetmeye başlamıştım ki bir "Höffff sesiyle konsantrasyonum bozuldu .

Zamiel yanımda oturuyodu ve hiç çaba harcıyo gibi gözükmüyordu bende "Pişt , neyin var be ? dedim . Sanki dersle ilgili bir sıkıntısı varmış gibi hissettim.

"Bilirsin Denizkızı olmak pek hoşuma giden birşey değil. . Hani ne bileyim Yurin'in bunları görüp hayatı boyunca bana yemek gözüyle bakmasını istemiyorum. Zaten yeterince ısırıyor velet."

Profesöre dikkatlice izlemişti ve olanları görünce sırıtmaktan kendini alamadı. Demek böyle şeylerde olabiliyordu. Hep Animagus olmak istemişti zaten o yüzden bu dersi iple çekmişti okula ilk geldiği andan beri. Yaşadığı yerin kültürü sağolsun hayvan-insan kırması canlıları özellikle dişileri pek severdi. "Nya nya" diye ortadan koşan sevimli bir kedi-kızı kim sevmezdi ki ?!
"Sevmeyen biri varsa ona hemen şu anda düello ilan ediyorum" diyerek sessizce mırıldandı.

Sonra gözlerini kapayıp konsantre oldu, sessizce zihninde canlanan tabloları inceledi, yapması gereken şeyleri gördü, onlar gibi düşündü, onlar gibi hissetti. . Artık dışardaki sesleri duymayacak kadar izole etmişti zihnini tamamen dönüşmek istediği şeye odaklandı. Yumruklarını sıktı ve düşledi. . Düşledi, o kadar çok düşündü ki dönüşmeyi bir anda içinde bir kıpırtı oldu. .

Sonra hızla gözlerini açtı ve bir anda parlak ışık canını yaktı. Sonra arkasında hareket eden bir şeyi farketti, kendi isteğiyle oynatabiliyordu bunu, biraz salladı ve sonra ne olduğunu görmek için ellerinin arasına bıraktı. . Ardında deliler gibi bağırarak;

"Oi !! Xi ! Başardım sanırım !!! Hah-haha !! Nya-hahahah !! Sonunda, sonunda başardım ! Nya-hahahaha !!!!

Zamiel'i hiç bu kadar konsantre görmemiştim ve gerçektende başarmıştı ama bir problem vardı bı sorada düşünüyordum "Ona söylemelimiyim acaba . . Çok ta mutlu oldu eşek sıpası . . . Offf

Durdum biraz daha sevinmesine izin verdim aslında bir yandanda çok komikti kendimi gülmemek için zor tuttum . . . Kıkırdayarak "Zamii , Zamii sakin ol Hey ZAMİ ! dedim ve sırıtarak durdu . "Seni hayal kırıklığına uğratmak istemem dostum ama şu anda kuyruk sokumundan çıktığını sandığın şey . . . Sandığın şey değil Zamiel durdu ve kuyruğunun onun istemi olmadan hareket ettiğini gördü .

Sakin ve sırıtara Nasıl yaptığın hakkında hiçbir fikrim yok ama şu anda kuyruk sokumunda tüylü bir et yiyen bitki göcdesi çıkmış durum dedim ve kahkahalara boğuldum Zamiel b,r anda telaşlı bir şekilde zıplamaya hoplamaya ve bağırmaya başladı. Ahh inanılmaz bir saahneydi.

Herifin arkasından kedi kuyruğu gibi bir kuyruk çıkmıştı evet ama yeşilde ve ucunda rastgele havayı ısıran dişli bir bitki vardı ve sanırım bunu halletmesi için profesöre haber vermeliydim .

"Profesör bi an önce buraya gelseniz iyi olur !

"Bu nasıl olur !? Hay bin atadam !! diyerek küfür ettim. "Demin o orda değildi ama ! Dur dur ben hallederim ortalığı velveleye verme. . Diyene bak. . Zaten ben neredeyse (!) kusursuz dönüşümümle ortalığı birbirine katmıştım. .

Aceleyle tekrar gözlerini yumdu ve bu sefer adam gibi bir kedi düşünmeye başladı. . Hadi ama ne kadar zor olabilirdi ki !? Sakinleştirdi kendini ve tamı tamına bir kedi düşündü. Ama aklına gelen kediler hep dişiydi. . Acaba bunu denese ne olurdu ? Biçim değiştirmeyi beceremezken bir de kafası dağılıpta cinsiyetini değiştirirse ve bunu dahi beceremezse işte bu tam bir fiyasko olurdu, belkide bir skandal. Belki her ikiside ? Buna yemezdi işte. . En iyisi profesörü beklemekti.

"Fakat profesör kedime deniz ürünü gibi görünmek en son istediğim şey. . Ben kedi olsam olmaz mı ?"

Hafifce sırıtarak profesöre baktım ve burnumu kaşıdım.

"Görüyorsunuz ki dişler hariç bire bir kedi kuyruğuydu. En azından bu bile büyük bir şey. Bir piranhaya dönüşme ihtimalimde yüksekti şayet deniz insanı olsaydım."

Ah sanırım şu telaş arasında sorsam bir problem olmayabilir . Aha buldum dönüşümün yan etkisi bahanesiyle sorumu örtebilirim . . . Aslında profesörün cevap verceğinden değil ama tepkisin merak ediyorum hem ben düşünceli biriyim evet .

Aaa bu arada professör çok affedersiniz ama siz dönüştükten sonra denizkızıyla konuştunuz ve tekrar kendinize geldiğinizden beri pek iyi gözükmüyorsunuz , dönüşümün bir yan etkisimi bu yoksa deniz kızı sizi bir şekilde üzdümü heheh diye gülümseyerek şakayla karışık sorumuda sormuş oldum.

Konuşmaları dinleyip, sessiz sessiz kafa sallayarak;

"Ben yüzmeyi sevmem. . Saçlarımı adam gibi kurutamıyorum birbirine dolanıyor hep. Ayrıca profesör kedi gibi düşünüp davranmanın nesi yanlış ? diye söylenip tahminen anlamayacağı bir pati hareketi yaptım. Japonyada yaygın bir hareketti bu.

"İyi bir proffesör , güzel bir ders biraz dayan dostum o kedili günlerde gelicek şimdilik şu işe konsantre ol , hatta sonrada göle yüzmeye gideriz hahaha

Gözlerimi yumdum konsantre oldum . . ." Su altı benim dünyam ben buraya ait değilim insanlar ne kadar garip yaratıklar su üstünde durmak için kullandıkları o bacak denen şeyleri . . . " hissedebiliyorum sanırım oluyor solungaç ve yüzgeçler evet sanırım oluyor ikinci bir nefes alma kaynağım varmış gibi ama onu kullanamıyorum sanırım ah yok oldular . . . biraz daha konsantre olmalıyım.

Şu deniz kızının yanın yürüdüm yanına oturdum bana baktı elimi kaldırdım selam verdim oda elini kaldırdı ve sanırım gülümsedi . Kaç yaşında olduğunu merak ettim sanırım deneyimli ve biraz büyük bir deniz kızıydı sonuçta hareketlerimi fazla normal karşılıyor . Ona yavaşça elimi yaklaştırdım dokunmama izin verdi koluna ve kuyruğuna dokundum onu elimden geldiğince hissetmeye çalıştım .

Şidmi hazır olduğumu hissettim yerime geri döndüm Zamiel morali bozuk bişekilde oturuyodu "Hadi be olum kendine gel başarabilirsin biraz sabret kediyede gelcek zaman !

Konsantre oldum yine bir kere daha deniz benim ülkemdi . . . 1 buçuk dakika içinde tekrar birşeyler hissetmeye başladım ve sanırım bu sefer olmuştu açtım gözlerimi . "Evet evet başardım . Evet kendimi süper hissediyorum

Gülen bir suratla profesöre yaklaştım ve sordum "Profesör , sanırım başardım ve bu arada bir sorum var bu halde suya girsem nefes alabilirmiyim ?

"Kediler dominant bir ırktır Xi bunu sende biliyorsun." Deniz insanına dönüşmeyi hiç ama hiç istemeyen Zamiel istemeye istemeye dersin akışına ayak uydurmak zorunda kaldı. .

Ve az önce kendisine hakaret ettiğini varsaydığı kıza dönüp ters bir şekilde hırladı "Bunu duydum küçük bayan. Daha iyisini yapabilecekseniz buyurun." Aslında bu işine bile gelirdi. Canlı bir kedi-kız görme fikri Zamiel'in sessizce gülmesine neden oldu. İşte bu gerçekten epik olurdu.

Öğretmenin cevap vermesini beklemeden az önceki pisicikten kendisine gelen cevabı duydu da güldü pis pis. Ya da "pis pis"ten çok "yavşak" bir gülüştü bu. Elini dedikoducu komşu kadınların komik bir şeyden bahsederken dostlarına salladıkları gibi salladı. "Yok yok, ben kedi olsam sevimli yavru kedilerden çok ıslanınca yavşak yavşak bakanlarına benzerim. Çok salak bakıyor onlar. Kedi Emilienne mi? İlahi sen de!"
Aynanın karşısında o halde görse kendini dalga geçmek için eline iyi iş geçerdi. Öyle ki evinde ıslak, tuhaf bakışlı kedilerden oluşan bir fotoğraf albümü olan birisi için, tam anlamıyla "tanrı kraliçeyi korusun"luk bir olaydı. Hem iyi, hem kötü için uygun bir kelime varsa, buyurun, Emiliennede o an oluşacak duyguları herkese söyleyin.
Ancak... O kadar da fena bir fikir gibi gözükmüyordu. O yavşak bakışlı kediler sahiden salaktı ve her öyle kedi bakışı gördüğünde dayanamayıp az önceki gibi "yavşak" bir kıkırdama gösteriyordu.
Yeniden parmağını köpeğin kuyruğunu sallayışı gibi sallamaya başladı Profesöre doğru. Acımasa gözüne sokacaktı ama hayır, Emilienne şiddete karşı barışçıl tek boynuzlu at gillerdendi. Cık, kabil değildi prefesörün gözünü oysun. Hele ki o profesör yavşak olmayan kedi sevimliliğinde konuşuyorsa... Gerçi konuşması için gözlerine değil ağzına ihtiyacı vardı. E, o zaman profesörün gözünü oyabilirdi. Evet, evet... Ruh hastası olmak böyle bir şey olmalıydı...
"Profesör Nathaniel Kedi-ağız, solungaçlı yüzgeçli bir kedi olsam? Evrim geçirmiş denizkızı. Bence çok hoş olurdu!"
Bayan dahiden, dahice fikirler... Ayrıca kedi-ağız demeyi sürdürürse olacaklar için Kehanet Profesörüne gitmeye gerek yoktu...

Out: Umarım bu rpnin 20 satır olmaması sorun yaratmaz. Eğer uygun değilse rpmi editleyebilirim.

Grifin'li kızın verdiği cevap daha da ilgisini çekmişti ve aklına iyi bir fikir geldi,

"Hmm. . Kedi balığı eh ? Bak işte bu ilgimi çekti. Neden şansımızı denemiyoruz ?

Ki kedilerin her türlüsünü seven Zamiel bu fikiri sevimli değilde ilgi çekici bulmuştu. Denemeye değer miydi acaba ? Sevimli bakan yavru kediler ise ayrıca ilgisini çeken şeylerdendi. Acaba biraz daha çalışsa bunu başarabilir miydi ? Sanırım profesöre bu konuyla ilgili özel ders fikri götürmesi gerekiyordu. Kediler, kediler ve kediler. Tek düşünebildiği şey buydu. . Ne deniz insanları, ne normal insanlar. . Aklında tek bir kelime vardı o da "Kedi"ydi.

"Bu gürültü de neydi böyle?" diye söylendim.Oh derste olduğumu unutmuştum.Sanırım çok şey kaçırdım.Etrafa bakınmaya çalıştım.Herşey olağan gibiydi.Bi farklılık yoktu.Bir öğretmen,yanında su aleminden gelmiş bir ucube olduğunu tahmin ettiğim bir varlık ve öğrenciler...Oh çok ilginç olmalı.Acaba uyuyalı ne kadar olmuştu?Gerçi saatim de bi türlü doğru vakti göstermez ya.Gözlerimi avuşturduktan sonra konuşmalara kulak kestim.Sonuç olarak fazla bişey kapamadım.Lakin konunun değişim olduğunu kavrayabildim.Sanırım biri kedi balığından bahsediyordu.Bir yandan bu konuşmaları dinlerken gözlerimle de etrafa bakınıyordum.Bikaç öğrenci haricinde herkes kendi halinde idi.Kim bilir neler düşünüyorlardı.Kim bilir? Yüzümde garip bir ifadenin yer aldığını farkettim.Neyse,bu kadar tembellik yeter.Dersi dinlemeliyim.Acaba ileride nelere dönüşüm hakkında bilgiler edineceğim bilemiyorum. Ama öncesinden yanımdaki kişiye önceden neler olduğunu sormak istiyordum.Fakat utangaçlık mı yoksa insanlara olan nefretimden mi bilemem,içimde kötü bir his vardı,çekiniyordum.Kendimi zorlayıp o duyguyu bastırmakta kararlıydım.Biraz bekledikten sonra iyice odaklandım.Aklımda sorcağım soruyu kurguladım.Hemen sol tarafımdaki öğrenciye döndüm.Tam kelimeler ağzımdan dökülcekti ki yine o his bastırdı.Kahretsin.Hep olmak zorunda mı bu? Daha sağlam bir kişilik isterdim.Bu soru sorma istediğinden vazgeçip tekrar önüme döndüm ve derse odaklandım.Lakin bu denizkızı olduğunu tahmin ettiğim canlıya dönüşmek zor olsa gerek. Tüm bunları oluyorken hala kendime şaşırıyordum.Bir anda bir sürü şey yapabiliyorum.Ne biçim bir insan olmuşum ya?Keşke kafamın içi bu kadar karmaşık olmasa...Neyse ne,ders beni bekler.Hocanın tek kelimesini kaçırmamalıyım artık.

Tek kaşını huzursuzca kaldırıp bir profesöre birde küvette bağlı duran zavallı deniz kızına baktı. Kadına karşı şiddetin başka bir çeşidi değilmiydi şimdi bu? Deniz canlısına dönüşmek ileriki hayatında ne gibi bir işine yarabilirdi ki?Dahası profesör kendilerinden tam olarak ne istiyordu? Bir deniz erkeğine dönüşmesini mi? Yoksa...daha da kötüsü yarım yamalak bir biçim alıp ninja kaplumbağa gibi birşeye mi dönüşmesi gerekiyordu? Her iki durumdada,iğrenç, pullu solungaçlara sahipken karada yaşayamayacağına göre, tıpkı profesörün yaptığı gibi sınıfın ortasında duran su dolu küvetin içine girmesi gerekecekti ki bunu yapacağına biçim değiştirme dersinden kalıp ailesine bakın ben buraya uyum sağlayamıyorum mesajı verirdi daha iyi! Kedileri çok sevdiği için Slytherin lı çocuğun ortaya attığı fikir, Bay Petrasova nın çılgın deniz kızından çok daha makul gelmişti üstelik hep o incecik, sarı saçlarının arasında tıpkı arkadaşı Cressida nın kimse görmesin diye en ücra köşelerde sakladığı şu çizgi romanlarda ki oğlanlar gibi tüylü, yumuşacık bir çift kedi kulağı olsun istemişti hele . Ellerini başına tam da kulaklarının bulunmasını istediği yerlerin üzerine yerleştirip ''Ben de kedi olmak istiyorum!'' diye itiraz etti ve ekledi ''Hem kediler daha sevimli, üstelik etraflarına kötü bir balık kokusu yaymıyorlar. Gryffindor lu kızada kesinlikle katılıyorum! Evrim basamağının en üstünde yer alan canlılar olarak sınıfımızın ortasına getirdiğiniz bu ara türümsü bayana benzemeye çalışmamız size de mantıksız gelmiyor mu? Tamam hayat suda başlamış, fakat sonuçta artık karada yaşıyoruz! kuyruk yüzgeç falan pek işimize yaramaz'' fakat bu itirazın öğretmen tarafından pek de kayda alınmayacağı aşikardı, baksana Bay Petrasova bir sonraki dersini gölde yapmayı çoktaan kararlaştırmıştı bile bu saatten sonra değil bir kaç küçük çocuğun itirazı, okul müdürünün tavsiyesi bile fikrini değiştiremezdi. Kendisini zorla Hogwarts a gönderen babasına -kim bilir kaçıncı defa-sessizce bela okudu, doğru düzgün bir muggle okuluna kaydı yapılmış olsaydı şimdi balık kılığına girip küvette salak salak çırpınmak yerine müzik dersinde çello çalmak gibi açık ara daha estetik ve eğlenceli bir etkinliğe dahil olabilirdi. Iyhh ıslanmaktan da nasıl nefret ederdi! Başını geriye atıp, ağır ağır gözlerini devrdidi. Off! Pekala, madem bu işin başka yolu yok yenilgiyi kabulleniyordu. Bir kez daha deniz kızına döndü. Evinden uzakta, küçücük bir küvette üstelik bağlı vaziyette ne kadar da savunmasız, öfkeli ve mutsuz görünüyordu. O nun araları perdeli el parmakları, yüzgeçleriyle solungaçları ve koskocaman pullu kuyruğunu iyicene bıkana kadar uzun uzun inceledi. Profesörün biçim değiştiriş anını anımsamaya çalıştı, sonra gözlerini kapatıp kendini uzun bacaklarının, aslında büyük, gümüşi bir kuyruk olduğuna ikna etmeye uğraştı...Tıpkı deniz kızınınki gibi büyük gümüşi bir kuyruk...


(Rp de br mantık hatası falan olduysa çok özür dilerim, grip nedeniyle kulaklarımda korkunç bir basınç ve çınlama var dolayısıyla yazdığım şeyi anlamakta güçlük çekiyorum :S)

Gözlerimi hafifçe kapayıp sinirimi yatıştırdıktan sonra yüksek bir sesle -derslikte yankılanmıştı hem de- bağırdım. "Herhangi tüylü bir yaratığa dönüşeni fareye çevirip tahtaya asarım!" kızgın suratım 1-2 saniye yüzümde durdu ve sonra tekrar eski Nate'e döndüm. "Umarım anlatabilmişimdir. Size yüzgeçler ve solungaçlar diyorum ve eğer başaramazsanız 2. dersimde kendinizi revirde bulursunuz bayan Molyneux." O sırada başarmış bir Gryffindor öğrencisine asamı doğrulttum ve onu tekrar insan haline döndürdüm. "Tebrikler bayan Quarta ama bir dahaki sefere burnunuzu da yok etmemeye çalışın." Rawenclawlı bir çocuğun yanına gidip yeni oluşmaya başlayan kuyruğunu şöyle bir süzdüm "Bay Rochester kuyruk istediğimi söylememiştim. Yanlış yerinize yoğunlaşıyorsunuz." sonra da dalgın dalgın etrafa bakınan Slytherin'in yanına girip asamı ses tellerimin üstüne koyup sesimin yüksek çıkmasını sağladım "Bay Plague! Artık derse konsantre olmanızı istesem?" asamı sesimi normal haline döndürdüm. Kulağının dibinde bağıran bir profesör sinir bozucu olmalıydı ama burda saçma sapan birşey anlatmıyordum. "Yoksa teorik bir ders mi işlememi istiyorsunuz? Biçim değiştirme dersi teorik işlenince bundan bin kat daha sıkıcı olur emin olabilirsiniz. Neyse..." sınıfın önüne tekrar yürüyüp ellerimi çırptım "Devam devam!"

"AMAN TANRI'M!!!" diye inledim.Bu gürültü beyin hücrelerimi mahvetmiş olmalıydı.Korkutucu bir andı.Sanırım artık uyuyamazdım.Kısacası bidaha uyumak yok.Hele ki bu derste...Yeni prensipler edinmeliydim.Bidaha bunu yaşamamak üzere hemde.Neyse istifimi bozmadan gayet soğuk bir tavırla hocama baktım.
"Özür dilerim...Bidaha olmayacak." dedim.Kaba olabilirdim ama bunu asla ama asla bir öğretmene daha doğrusu bu hocaya yapamazdım.Bedenimi seviyorum.Ve bu halde kalması bence daha iyi olurdu.Kendimi fare olarak düşünemiyordum.Uuuu...Ezik gibi hissedebilirdim.Neyse,artık tamamen kendimi derse vermeliydim.Birşeyler kapmalıydım...

~~~~

Puanları vermemiştim evet. Mesaj başına 10 puan. 20 satır üstü olan mesajlar da 20 puan olarak değerlendirilecektir.

~~~~