Noel İçin Dans Dersi ~

Masaları yana çekmiştik ve tüm binalardan öğrenciler karışık bir şekilde oturuyorlardı. Profesörler bildikleri için gelmemişlerdi ve bazı profesörler de kapının yanında oturup izlemek için burdalardı. Arkamda kocaman bir pikap vardı. Onun yanında duran Dean Break de müzik için bana yardım etmek için gönüllü olmuştu. Aslında benim korkum zaten utangaç olan çocukların şu köşede duran gazeteciden çekinmeleriydi. Elindeki fotograf makinesi ile her an çekim yapacakmış gibi bir hali vardı. Öğrencilerden baya bir kızın ona baktığını görebiliyordum. Bu sefer sihir kullanmadan susmaları için bağırdım ve buna alıştıkları için öğrenciler sessizliğe gömüldüler. Hala aksanımdan kurtulamamıştım ama alışmış olmaları gerekiyordu herhalde. "Buraya toplanma nedenimizi biliyorsunuz. Noel balosunda dans edeceksiniz. Katılırsınız ve ya katılmazsınız umurumda bile değil ama Hogwarts'tan mezun olmuş kişilerin sokak serserisi gibi dans etmelerini istemiyorum." dedikten sonra öğrencilerin önlerinden kapıya doğru yürümeye başladım. "Her genç kızın içinde süzülmeyi bekleyen bir kuğu, her genç erkeğin içinde de saldırıya hazır bir aslan vardır." bu sözüm bir kaç kızın gülmesine sebebiyet vermişti. Gözlerimi kısıp oraya baktığımda suspus oldular. Neyse ki benim binamdanlardı. En sesli güleni seçtim. "Bayan Woods! Bana yardım edeceğinizi umuyorum. Buyrun yanıma gelin." Bu sırada hızlı adımlarla öğretmenler masasının önündeki sahneye çıktım. Kız şaşkın şaşkın etrafına bakındı "Aman diyim profesör ben ne anlarım danstan?" dedi ama kararım kesindi. Sesimi biraz daha yükseltip adını otoriter bir şekilde söyledikten sonra ayaklarını yere süre süre yanıma geldi. "Eliniz yetişmeye bilir ama normalde omzuma koymalısınız ama bu seferlik göğüsüme koyun." kız itaatkar bir şekilde dediğimi yaptı ve ben de belini tuttum. Kızarmasını umursamadan "Diğer eliniz de elime lütfen." dedim. "Ne?" dedi gözlerini kocaman açıp bana bakarak. "Ne değil efendim demelisin Woods. Elini verir misin?" kız daha da kızarmıştı. Bu arada Dean de müziği çalıştırabildi. "Ayaklarımı takip et." dedim ve müziğe uygum bir şekilde Charlotte'u da sürükleyerek dans etmeye başladım. Belli bir yer gelince kızın belini kavrayıp hafifçe havaya kaldırıyordum. Suratından utandığı belli oluyordu ama arkadaşları gayet eğleniyor gibiydi. 2 dakika kadar böyle dans ettikten sonra Charlotte'ı bıraktım. Hemen 2-3 adım öteme kaçtı. "Kendine bir eş seçin ve alıştırma yapın. Baloda saçmalık çıkaranı çok fena yapacağımı da hatırlatmak isterim." diye ikaz ettikten sonra hademenin yanına geçip kol düğmelerimi düzelttim. "Sen ne yapacaksın Break? Baloya katılacağını umuyorum." dedim soğuk soğuk adamın suratına da bakmıyordum.



Not - Zamanlaması yoktur. Sadece Noel'den önce bir zamandı işte deyip geçeriz. Her binadan öğrenciler girmekle yükümlüdür. Profesörler isterlerse girebilirler. Hademe de yazmalı bunu da söyliim. İsteyen gazeteciyle konuşmaya kalkabilir cevap yazarım onla da. Yumulun.

Bizim Quidditch takımındakilerle birlikte masanın tekinin üstüne çıkmış oturuyordum. Bu profesörün böyle kasıntı kasıntı dolaşmasına bayılıyordum ben doğrusu. Fısıldayarak profesörün hayatında kimseye çakabileceği hakkında gülüşüyorduk. Fısıldıyorduk çünkü kahkaha atanlarla çıkıp dans ediyordu anlaşılan. Kendimi profesörle dans ederken hayal edememiştim. Noel'de burada kalacaktım çünkü kar kış demeden takıma antreman yaptırıyordum. Kaptan olarak yerine getirmem gereken şeyler vardı değil mi? Bizim kasıntı sonunda salona hadi yiyişin emrini verdi. O değil de adam bizim bina sorumlumuz olduğundan cezalarını biliyordum. Pek ters düşmeye gelmeyen bi tipti. Bizimkiler bana döndüler. "Bana ne bakıyonuz lan? Yumulun işte." dedim sırıtarak. Kaptanım diye herşeyde bana bakıyorlardı artık. Sonra da hepsi gürültülü bir şekilde kalktılar. Ben de tek başına duran 1. sınıf kıza baktım. Bizim binadan olması iyiydi. Zaten arada gözüme takılmıştı kendisi. "Cassie! Partnerin var mı?" diye seslendim yerimden kalkmadan.

Kız şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Artist bakışlarımdan birini attım. "Eh, o zaman buldun birini." dedim ve masanın üstünden atletik bir biçimde yere atladım ve kıza doğru ilerledim. Manhattan'da gelişmiş vücudum sayesinde bir çok kez diskolara kaçak girmiştim ama bu dans çok daha başkaydı ve hayatımda hiç bir zaman bu kadar zarif olmamıştım. Quidditch'te bile işim toplara elimdeki sopayla vurmaktı. Arada rakibin de toplarına vurarak ödüllendirdiğim olmuştu kendimi ama bu dansta toplar falan yoktu. Onun yerine süzülmeyi bekleyen kuğular vardı. Cassie'nin yanına gidip şaşkın şaşkın ne yapacağımı düşünürken de bir yandan Cassie adlı kuğunun belini kırmamaya çalışarak elimi beline koydum. "Elini mi tutuyodum şimdi?" diye sordum onay alınca elini tuttum. Etrafıma bakınınca benim gibi olan takım oyuncularımın hiç birine bu dansın yakışmadığını farkettim. Onlar da farketmiş olacak ki dalgaya alıyorlardı. Kollarımdaki kuğuya döndüm "Valla ben anlamam sen yönet dansı."

Dans dersi gerçekten sevimli bir olaydı. Solgun görünümlü Petrasova'lardan erkek olanı ve Gryffindor'lu öğrencilerden kısa bir kız dans ederken fotograflarını çektim. Böyle olunca kendimi düğün fotografçısı gibi hissetmiştim. Öğrencilerin kalkıp dans etmesi gerektiğinde partnerlerin seçilmesini bekleyip bir kaç sevimli poz yakaladım. İki kız 1. sınıf Hufflepuff öğrencisi birlikte dans ediyorlardı. Slytherin bir oğlandan uzaklaşmaya çalışırken yakalanan bir Gryffindor kızın resmini çektim. Eski anılarım canlanmıştı. Hufflepuff ortak salonu, profesörlerim falan. Benim zamanımda da dans dersi olmuştu. Saatlerce Lizzie ile dans ettiğimi hatırlıyorum. Sonra kaçıp Vitaly ile gece yarısına kadar dans etmiştik gizli gizli. Derin bir iç çektim. Bu sırada kızın teki beni dürttü "Mika! İşin var rahatsız ediyorum ama-" yerimden sıçratmasına kızdığım için sözünü bitirmesine izin vermeden elimi yüzüne doğru uzattım. "Üzgünüm tatlım. Gerçekten de rahatsız ediyorsun belki başka zaman." diyerek arkamı dönüp uzaklaştım. Bu genç kızların şöyle sağdan soldan çıkmalarından nefret ediyordum. Artık sıkmaya başlamışlardı. Canım isterse iyi, canım isterse demin yaptığım gibi iğrenç davranıyordum onlara. Bu sırada kapının yanında müziğin etkisine girmiş profesörü farkettim. Benden kaçmazdı zaten. Astronomi profesörü olduğunu biliyordum ve onda bir kaç haberin olduğunu da. "Kurae! Hah demek dans etmek istiyorsun." diye atladım hemen ve onu belinden yakalayıp dans edenlerin arasına girmeye zorladım. Diğer elimle elini yakaladıktan sonra "Hem biraz konuşuruz kötü mü olur?" diye ekledim. Evet, daha önce tanışmamış olabilirdik ama benim onu duyduğum gibi o da beni duymuştur bir yerde.

Şu sahnede dans eden bizim Chuck değil miydi ? Evet o olmalıydı o ufaklığı nerede olsa tanırdım, sanki bu sefer birazda kızarmıştı. . Heh bu kız gitgide dişi gibi davranmaya başlıyordu nerede o bizim huysuz kız. .

Canımın sıkıntısıyla sandalyede geriye kaykıldım ve kendi kendime bir denge oyunu oynamaya başladım. Ve biri gelene kadarda devam edecekti bu oyun. Çünkü can sıkıntımı en iyi alan şey buydu. .

Dans edecek adam bulunduğuna göre dans etmek lazım. Bu yüzden ben de diğer elimi senpainin omzuna koydum ve dönmeye başladım. Yani profesör böyle yapmıştı değil mi? Dönüp duruyorlardı bir de ellerini oynatıyorlardı. Bir ileri, bir geri, bir bu yana, bir o yana. Galiba çok da zor değildi dans etmek. "Sence doğru yapıyor muyuz?" Bir de kendinden büyük biriyle dans etmek zor oluyordu hani. Ellerim omzuna uzanana kadar tepeye kadar kalkmışlardı. Ama dans danstır, zorunluluk zorunluluktur. Hogwarts da çok garip.

Kuğu elini biraz zorla da olsa omzuma koydu. Bunun için biraz eğilmem gerekmişti. Cidden komik bir ikili olmuştuk. Kıza dansı yönet dediğim için kendimi ona bırakmam gerekiyordu ki gerçekten zordu. Kız beni zorla kendi etrafımızda döndürürken gülümsememe engel olamadım. Aslında sanırım vücudumuzun üst kısmını da oynatmalıydık ama ben kazık gibi durduğumdan kız o konuya pek girmiyor gibi gözüküyordu. Doğru yapıp yapmadığımızı sorduğunda kafamı salladım. "Bence böyleydi ama bak bir de bunu yapıyolardı." dememle kızın belinden tutup kaldırmam bir oldu. Havada hızlıca çevirip tekrar yere koydum. Kuğunun belini kırıp kırmadığıma bakıp emin olduktan sonra salak salak sırıttım. "Bi de şöyle dönsene" kızın bir elini yakalayıp kafasının üstüne getirdim ve kendi etrafında 2 kere hızlıca dönmesini sağladım. Biraz hayvanca görünüyordu bu yüzden gene gülmeye başladım. Daha da abartacaktım ama arkadan bina sorumlumuz 'Kasıntı' Petrasova boğazını temizledi. Bu bi ikazdı sanırım. Bu yüzden gülmeme devam edip deminki dans pozisyonuna geldim.

Bu kadını başka tüm profesörlerin yüzünü bildiğim için tanımıştım. Çünkü kadın bi Meta, tanımadığım biri varsa mutlaka odur modunda alıp dansa girişmiştim. Doğru da yapmışım çünkü gerçekten tutmuştu. Adımı söyleyince gülümseyip başmı salladım. "Doğru duymuşsun balkabağım. Biraz dans edip konuşuruz diye düşünmüştüm." dedim sinsi bir tavırla. Tabi ki onun ağzını aramak istediğim anlaşılıyordu ki zaten bunu anlamıştı. Biraz daha sessizce dans ettik. Belinden tutup havada zarifçe döndürdüm ve sonra konuşmaya başladım. "Bieber'ın cinayeti hakkında Cobain'le röportaj yaptım hayatım. Bieber'ın en son görüldüğü yerde sen de vardın değil mi?" Evet olduğunu biliyordum tabi asıl şüphelim o değildi ama şüphelimin işlerini bilebilecek biriydi. Biraz daha araştırma gerekiyordu ve panodaki çocukla konuşmam. Neydi adı Xizan... Benim için bilgi toplayabilecek biriydi. Bu arada müzikle uyumlu bir şekilde Kurae'yi çevirip duruyordum.

Başım da dönmüştü dönerken. Dans falan ama... kendimi hiç de kuğu gibi hissetmiyordum. Hem aslandan kuğu mu olurmuş. Olmazdı öyle şey. Yeniden normal bir şekilde dans etmeye döndüğümüzde başım da biraz normale dönmüştü. En azından dünya artık çevremde turlamıyordu. "Bence bu dans işi çok saçma. Yani boş boş dönüyoruz falan. Yaptığımız bir şey yok. Kazancımız ne olacak." Noel'de dans edicez dimi? O partiye gideceğimi kim söylemişti. Küçücük kızı partiye alırlar mıydı? Gerçi o kadar da küçük değildim ama küçüktüm işte. Yani küçük olmam gerekliydi, seviyordum küçüklüğü. "Bu kuğu işi de çok saçma. Kuğu olsaydım kuşlu bir binada olurdum. Aslan ya da kedi olmak daha havalı. Yılan bile olmaya razıyım hatta. Ama kuğular... çok beyaz?" Beyaz güzeldi tamam ama diğer renkler daha güzeldi. Siyah, kırmızı, mavi, turuncu, yeşil ya da mor tercihimdir.

Kahkaha attım Valla bizim için hava hoş... Saldırmaya hazır aslan dedi bize. Kuğu sorunu sizin." dedim. Biraz daha sallandık sonra. Takımdan en düzgün dans eden bizdik sanırım diğerleri iyice sapıtmıştı ve bizim kasıntı millete bağırıyordu. "Kazancımız ne olacak derken?" dedim sonra küçük kuğuya dönerek, yanımda olmasına alışmıştım. "Hiç kazancın olmadan birşey yapmaz mısın? Aylaklık yapmak gibi?" aslında kazancımızın olmayacağını düşünmüyordum. Kasıntı eğer işimize yarayacağını söylediyse yarardı elbet. Adam haklı yani. Peh diye dilimi çıkardım sonra "Yılan olacağıma kuğu olurum, ciddiyim."

"Yılanlar iğrençtir!" dedim kendimden emin bir şekilde. İçimdeki Slytherin nefretinin nereden geldiğini bilmiyorum. Sadece nefret ediyorum işte. Bu sırada küçük kuğunun kolu omzumdan inip belime dolandı. Ona şaşkın şaşkın bakarken amacını söyledi. Rolleri değişmemizi istiyordu! İlk önce mırın kırın edip olmaz dedim ama yüzündeki ifadeye dayanamadım. Zaten bizim takımdakiler bundan çok daha rezil haldelerdi. Kuğu olsam birşey farketmezdi. Gözlerimi devirip "Tamam peki..." dedim ve belindeki elimi omzuna koydum. Sonra sırıtıp "Beni havaya kaldırıp döndürmezsen ne anladım o kuğuluktan?" dedim pis pis. Hala sallanıyorduk ama emindim ki bay kasıntı bizi farkedince gelip "Oğlum yanlış yapıyosunuz. Kız omza koyar erkek bele. Bişeyi de ilk seferde öğrenin kas kafalar." diye uyaracaktı o komik aksanıyla.

Sandalyem düzeltiğinde sıkılma faslının bittiğinide anladım. Zaten hemen sonra ziyaretcim sesini duymama izin verdide kim olduğunu anladım;

- Böyle tehlikeli işler yapma bence.

Sesini duyunca arkaya doğru yatırıp kafamı baktım ve Baş aşağı duran Nora'ya gülümsedim. . Zaten o sırada yanımdaki çocuk kalkıp bir kızla buluşmuş ve Nora'da yanıma oturmuştu bile. Bende kulağına eğilip;

"Ama ancak böyle sıkıntım geçiyor ki bu hareketi yapmayı çok severim ben. Bence bir ara sizde deneyin küçük hanım. ."

Dans etmeyi hiç sevmemiştim aslında ama etmeye çalışanları izlemesi komikti. . Yani kendimi dans ederken görsem ona da gülerdim. Neticede hiç bir zaman bu kadar zarif olamamıştım. . Ayrıca aslanlarıda pek sevdiğim söylenemezdi. Ben biraz daha küçük kedilerden yanayım.

- Eğlenceli olduğunun farkındayım, fakat insanları öyle arkalarına dayanmış gördüğümde dayanamıyorum.

Sırıttım, huyları bana benziyordu sanki birazcık. . O sırada esnedi ve bende konuşmak için esnemesinin bitmesini bekledim. Zira esnerken pek bir şey duyulmadığını az çok anımsıyordum;

"Biliyorum küçük hanım, bende yerinizde olsam aynısını yapardım. Ya da belki korkutup dengenizin kaybolmasına sebep olur, tam düşerkende sizi tutar gözünüzde parlak zırhlı bir şövalye olurdum." Bunu gayet ciddi bir tonla söylemiştim.

Sonra baktığı yere bakmaya başladım. Dans eden kas kafalar, hoşnutsuz dişiler ve Astronomi Profesörümüz Bayan Ekaterina. . Nede güzel dans ediyorlardı. . Tam dalmış onları izlerken Nora hareketlendi ve bende biraz eğilip kulağımı kıza yaklaştırdım;

- Profesör Kurae' nin dans ettiği adamı tanıyor musun? Daha önce hiç görmemiştim...

Cevap verebilmem için biraz düşünmem gerekti. Zira adam tanıdık geliyordu ama nerden. Bakışlarımı yukarı çevirip kaşlarımı çattım ve düşünme haline geçti. . . Bingo ! Hatırlamıştım.

"Xi bir ara bahsetmişti bir şeylerden, muhabir veya onun gibi bir şeyler olmalı sanırım. ."

Tam olarak bir bilgim yok. Neticede burası ilginç bir yer olduğuna göre eminim gene ilgi çekici bir şeyler olmuştur. Ve ilginç olayları araştırmak muhabirlerin doğasında vardır. . İlgilerini takdir etsemde meraklarını gözlemden çok aşırı soru sorarak gideren insanlardan pek haz aldığım söylenemez. ."

Müzikleri ezberleyecek konuma gelmiştim ve ortamdaki hava sinirimi bozuyordu ama genede konuşacak biri olduğu için keyfim yerindeydi o yüzden sabredebilirdim. Daha sonra gözlerimi kapayıp aynı şekilde sandalyemde kayarak Nora'ya döndüm ve biraz bayık bir sesle;

"Hm. . Bilmiyorum ki ? Gitmek istiyor gibisin ama."

"Seni kaldırıp döndüremem ama zıplarsan kalkmış gibi görünürsün. Nasıl fikir?" Deha fışkırıyordu beynimden.